Τετάρτη 2 Μαρτίου 2011
Δευτέρα 28 Φεβρουαρίου 2011
Είμαστε όλοι μετανάστες (λάβαμε και δημοσιεύουμε)
ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ
Ανεχτήκαμε με μορφασμούς απέχθειας όσους χρειαζόμασταν στις φράουλες της Μανωλάδας με ένα ευρώ μεροκάματο, στην εξαναγκαστική πορνεία με ιθαγενείς νταβαντζήδες, στα υπόγεια χωρίς εξαερισμό ραφτάδικα, στη φτηνή, ανασφάλιστη οικοδομή.
Επειδή η ζωή των 300 απεργών πείνας βρίσκεται πια σε σοβαρό κίνδυνο, όλοι οι φορείς, σωματεία, σύλλογοι, μαθητικές κοινότητες να σπάσουμε τον κύκλο της σιωπής, πνίγοντας τον κυνισμό και την αναλγησία της πολιτείας σε χιλιάδες διαμαρτυρίες.
Τέλος, ‘σύντροφε’, Λοβέρδο, η μόνη νόσος που μπορούν να μας μεταδώσουν οι τριακόσιοι μετανάστες απεργοί πείνας είναι ο αγώνας για αξιοπρέπεια. Απέναντι σ’ αυτή την πιθανή ‘επιδημία’ δεν υπάρχει ούτε εμβόλιο , ούτε ανοσία.
Η παραπάνω επιστολή που λάβαμε με e-mail έχει γραφτεί από την εκπαιδευτικό
Νίνα Γεωργιάδου
Πέμπτη 24 Φεβρουαρίου 2011
Εκδήλωση οικονομικής ενίσχυσης της κατάληψης ΠΙΚΠΑ στο Ηράκλειο

Στήριξη στους ελεύθερους χώρους και σ' όσους αγωνίζονται.
Τρίτη 22 Φεβρουαρίου 2011
Πέμπτη 17 Φεβρουαρίου 2011
Άλλη μια αστυνομική-δικαστική επιτυχία: Η υπόθεση της Φαίη Μάγιερ
«Παρασκευή 15.00 έγινε η απαγωγή μου, την ώρα που έβγαινα από το σπίτι να πάω στο φροντιστήριο όπου διδάσκω. Τουλάχιστον δέκα άτομα με κουκούλες, αφού μου φόρεσαν κι εμένα κουκούλα, με πήγαν στον 12ο όροφο της Γ.Α.Δ.Α. χωρίς να μου πουν ούτε μια λέξη. Εκεί αφού με ανέκριναν έξι άτομα, μου έδειξαν μια φωτογραφία όπου βρισκόμουν εγώ και ο φίλος και σύντροφος Χρήστος Πολίτης. Με ρώτησαν αν τον γνωρίζω και μόλις τους απάντησα θετικά, ότι είναι ένας ακόμη που έχετε στείλει φυλακή άδικα, ο επικεφαλής διέταξε βαρύγδουπα «κανονικά, πάμε τις διαδικασίες». Με έγδυσαν, με κατέγραψαν, μου έκλεψαν το φανελάκι και τις κάλτσες μου, εννοείται ότι δεν μου είχαν πει καν γιατί κατηγορούμαι και εννοείται ότι καμία σημασία δεν έδιναν στο αίτημα μου για δικηγόρο.»
F. Meyer
Τις επόμενες μέρες, οι γνωστοί σε όλους μας, κοινοί συκοφάντες των ΜΜΕ δεν αργούν να κατασκευάσουν ένα οικογενειακό παρελθόν τρομοκρατίας βαπτίζοντας τη μητέρα της «τρομοκράτισσα» της RAF και τον πατέρα της νεκρό ύστερα από συμπλοκή με την αστυνομία εν μέσω επιχείρησης της ίδιας οργάνωσης. Το θέατρο δεν είχε μεγάλη διάρκεια καθώς δυο μέρες αργότερα ο πατέρας της στέλνει επιστολή στα ΜΜΕ αποδεικνύοντας πως είναι τελικά ζωντανός και όλο αυτό το καρναβάλι της επιτυχίας των Ελληνικών Αρχών βασίζεται σε απλή συνωνυμία της γυναίκας του με την γερμανίδα αντάρτισσα της RAF.
Κατά την αρχική παραπομπή της σε ανακριτή και εισαγγελέα δεν καθίστατο δυνατή η απόφαση για τη προφυλάκισή της ή μη καθώς δεν υπήρχε συμφωνία. Μετά την παραπομπή της στο Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Αθήνας στις 10/2/2011 αποφασίζεται τελικά η προφυλάκισή της με την κατηγορία ότι είχε στο σπίτι της γράμματα Πολιτικών Κρατουμένων.
«Τη ρώτησε η εισαγγελέας γιατί διάβαζε αυτά τα κείμενα και της απάντησα: «μα οποιοσδήποτε θα μπορούσε να τα διαβάσει κυρία εισαγγελέα γιατί είναι δημοσιευμένα στον τύπο» τότε η εισαγγελέας είπε: «εγώ κ. συνήγορε δεν έχω στο σπίτι μου κείμενα τρομοκρατών!» Όταν δε η κατηγορουμένη τους χαρακτήρισε «πολιτικούς κρατούμενους», η απάντηση της εισαγγελέως ήταν «δεν είναι πολιτικοί κρατούμενοι, είναι τρομοκράτες».
Από τη συνέντευξη Τύπου των Συνηγόρων Υπεράσπισης
(όπως το πάνε, σε λίγο θα μας βάζουν φυλακή επειδή ξέρουμε ανάγνωση!)
Να σημειωθεί εδώ ότι αυτοί που η κυρία εισαγγελέας κατονόμασε ως «τρομοκράτες» δεν έχουν καν δικαστεί σε πρώτο βαθμό! Από εκεί και μόνο φαίνεται ξεκάθαρα που έχει γραμμένο η κυρία εισαγγελέας το τεκμήριο αθωότητας (καθένας μας υποτίθεται πως είναι αθώος πριν δικαστεί) και όλες τις άλλες ποινικές και δικονομικές διατάξεις μιας δικαιοσύνης που υποτίθεται πως υπηρετεί.
Στην παρούσα οικονομική και πολιτική συγκυρία το κράτος με συμμάχους τη δικαστική εξουσία και ΜΜΕ προσπαθεί να διασφαλίσει με κάθε τρόπο τη συνέχιση ενός έργου που οδηγεί στην εξαθλίωση όλων μας. Για να μπορέσουν να «πετύχουν» την καταπάτηση των εργασιακών κεκτημένων, την εξαφάνιση του συστήματος δημόσιας δωρεάν υγείας και παιδείας, τη διάλυση των αστικών συγκοινωνιών, το ξεπούλημα της περιουσίας όλων μας και για ένα σωρό άλλα με τα οποία απειλούμαστε ανοιχτά σήμερα, απαιτείται μια κοινωνία αφοπλισμένη και φοβισμένη μήπως χάσει και το τελευταίο κομμάτι ψωμί. Για να συνεχίσουν να τρώνε αυτοί και οι τραπεζίτες σε κοινά τραπέζια.
Η δίωξη της Φαίη Μαρί Μάγιερ και πολλών άλλων ανθρώπων που αγωνίζονται ανοιχτά και δημόσια ενάντια στα σχέδιά τους είναι ένας τρόπος διασποράς του φόβου και της ιδέας «ο καθένας για την πάρτη του».
Δεν θα καταφέρουν ποτέ να μας φοβίσουν. Δεν θα καταφέρουν ποτέ να φοβίσουν την κοινωνία ολόκληρη. Θα μας βρίσκουν πάντα μπροστά τους .
ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΦΑΙΗΣ ΜΑΡΙ ΜΑΓΙΕΡ
Όλοι στους δρόμους ενάντια στον τρόμο, ενάντια στο μέλλον που μας ετοιμάζουν…
Ανοιχτή συνέλευση κατοίκων Νέας Φιλαδέλφειας
μερικά μόνο από τα παλιότερα αστυνομικά-δικαστικά κατορθώματα εδώ
γράμμα της Φαίη Μάγιερ από τη φυλακή εδώ
Πόσες ανθρώπινες ζωές χρειάζεται η ελληνική κυβέρνηση;
Σήμερα, 24η μέρα απεργίας πείνας, 3 μετανάστες απεργοί ξεπέρασαν τα όρια της φυσικής τους αντοχής. Με σοβαρές ηλεκτρολικές διαταραχές, αφυδάτωση, αδυναμία λήψης υγρών από το στόμα εσπευσμένα διακομίστηκαν στα νοσοκομεία.
Οι απεργοί πείνας συνομιλούν πλέον με τον θάνατο. Με ποίον, άλλωστε, να συνομιλήσουν; Με την επίσημη πολιτεία; Η πολιτεία κωφεύει. Εξαντλεί τα επικοινωνιακά της μέσα σε διατάγματα μίσους και ρατσισμού.
Οι άνθρωποι, οι εργάτες, οι 300 μετανάστες αποφάσισαν έναν αγώνα μέχρις εσχάτων. Για να διεκδικήσουν όλα αυτά που για όλους εμάς είναι αυτονόητα : να έχουν χαρτιά νόμιμου πολίτη στη χώρα που ζουν και εργάζονται, να μπορούν να επιστρέφουν στις χώρες προέλευσης τους όταν το επιθυμούν, να μην θεωρούνται παράνομοι σε μια χώρα που προσφέρουν μόνο και μόνο γιατί είναι «ξένοι».
Επιτέλους, πόσες ανθρώπινες ζωές, πόσους θανάτους χρειάζεται η κυβέρνηση για να «κοιμάται ήσυχη»;
Τρίτη 15 Φεβρουαρίου 2011
Σειρά εκδηλώσεων στη Στρούγκα: Υψώνοντας τείχη
Πέμπτη 10 Φεβρουαρίου 2011
Αφού δε μπορεί να γίνει μία... ας πάμε και στις δύο!
Τετάρτη 9 Φεβρουαρίου 2011
Οι μέρες της σοβαροφάνειας είναι μετρημένες
Πέμπτη 3 Φεβρουαρίου 2011
Δευτέρα 31 Ιανουαρίου 2011
Πορεία συμπαράστασης στους 300 εργαζόμενους απεργούς πείνας

Όλοι και όλες στη διαδήλωση - πορεία έξω από τη νομική σχολή στις 6μμ, να τους κάνουμε να νιώσουν πως δεν είναι μόνοι.
Εν τω μεταξύ στο κτίριο πατησίων και ηπείρου συνεχίζει να υπάρχει ανάγκη για κόσμο κάθε μέρα, όλες τις ώρες...
Τρίτη 25 Ιανουαρίου 2011
Ξεκινά σήμερα η απεργία πείνας των 300 μεταναστών
"έλληνες αδέρφια μας υποστήριξη ζητάμε" έγραφε το πανώ
Αντιγράφουμε από το blog της πρωτοβουλίας αλληλεγγύης:
"Είναι ένας αγώνας μεταναστών συμπολιτών μας που προτάσσουν χέρι φιλίας και αλληλεγγύης στην ελληνική κοινωνία. Γιατί είναι κοινό συμφέρον ντόπιων και μεταναστών-ριών να βγουν οι χιλιάδες συμπολίτες μας από την γκρίζα ζώνη της κοινωνίας. Γιατί μόνο έτσι μπορεί να χτυπηθεί η μαύρη εργασία, ο αποκλεισμός και τα κάθε τα κάθε είδους κυκλώματα εκμετάλλευσης. Γιατί πρέπει επιτέλους να δοθεί επιτέλους απάντηση στις ρατσιστικές φωνές που αυξάνονται επικίνδυνα."
το κείμενο της συνέλευσης των μεταναστών απεργών πείνας:
Δεν έχουμε άλλο τρόπο για να ακουστεί η φωνή μας, για να μάθετε το δίκιο μας. Τριακόσιοι (300) από εμάς ξεκινάμε Πανελλαδική Απεργία Πείνας σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, στις 25 του Γενάρη.
Είμαστε μετανάστες και μετανάστριες από όλη την Ελλάδα. Ήρθαμε εδώ διωγμένοι από τη φτώχια, την ανεργία, τους πολέμους, τις δικτατορίες. Οι πολυεθνικές της Δύσης και οι πολιτικοί υπηρέτες τους στις πατρίδες μας, δεν μας άφησαν άλλη επιλογή από το να ρισκάρουμε τις ζωές μας 10 φορές για να έρθουμε μέχρι την πόρτα της Ευρώπης. Η Δύση που καταληστεύει τον τόπο μας, με το απείρως καλύτερο βιοτικό επίπεδο από εκεί, είναι για μας η μοναδική ελπίδα να ζήσουμε σαν άνθρωποι. Ήρθαμε (με κανονική ή όχι είσοδο) στην Ελλάδα και δουλεύουμε για να ζήσουμε εμείς και τα παιδιά μας.
Βρισκόμαστε στην αναξιοπρέπεια και στο σκοτάδι της παρανομίας για να ωφελούνται οι εργοδότες και οι υπηρεσίες του κράτους από την άγρια εκμετάλλευση της εργασίας μας. Ζούμε από τον ιδρώτα μας και με το όνειρο κάποια στιγμή να αποκτήσουμε ίσα δικαιώματα με τους έλληνες συναδέλφους.
Το τελευταίο καιρό τα πράγματα έχουν γίνει πολύ δύσκολα για εμάς. Όσο κόβονται οι μισθοί και οι συντάξεις, όσο ακριβαίνουν τα πάντα, τόσο ο μετανάστης παρουσιάζεται ως φταίχτης, ως ο υπαίτιος για την εξαθλίωση και την άγρια εκμετάλλευση των ελλήνων εργαζομένων και μικροεπιχειρηματιών.
Η προπαγάνδα φασιστικών και ρατσιστικών κομμάτων και οργανώσεων έχει πλέον γίνει η επίσημη γλώσσα του κράτους για το μεταναστευτικό. Η φρασεολογία τους αναπαράγεται πλέον αυτούσια από τα ΜΜΕ όταν μιλάνε για εμάς. Οι«προτάσεις» τους πλέον εξαγγέλλονται ως κυβερνητικές πολιτικές. Τείχος στον Έβρο, πλωτά στρατόπεδα και ευρωστρατός στο Αιγαίο, πογκρόμ και τάγματα εφόδου στις πόλεις, μαζικές απελάσεις. Πάνε να πείσουν τους έλληνες εργαζόμενους, πως συνιστούμε ξαφνικά απειλή για αυτούς, πως εμείς φταίμε για την πρωτοφανή επίθεση που δέχονται από τις ίδιες τους τις κυβερνήσεις.
Η απάντηση στο ψέμα και στη βαρβαρότητα πρέπει να δοθεί τώρα και θα την δώσουμε εμείς οι μετανάστες και μετανάστριες. Μπαίνουμε μπροστά με τη ζωή μας για να σταματήσουμε τώρα την αδικία σε βάρος μας. Ζητάμε την νομιμοποίηση όλων των μεταναστών/τριών, ζητάμε ίσα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα και υποχρεώσεις με τους έλληνες εργαζομένους και εργαζόμενες.
Ζητάμε από τους έλληνες συναδέλφους μας εργαζομένους, από κάθε άνθρωπο που τώρα υποφέρει κι αυτός από την εκμετάλλευση του ιδρώτα του, να σταθεί δίπλα μας. Να στηρίξει τον αγώνα μας, για να μην αφήσει να επικρατήσει και στο δικό του τόπο το ψέμα και η αδικία, ο φασισμός και η απολυταρχία των πολιτικών και οικονομικών ελίτ. Αυτό δηλαδή που έχει επικρατήσει και στις δικές μας πατρίδες και μας ανάγκασε να ξενιτευτούμε για να μπορέσουμε να ζήσουμε με αξιοπρέπεια, εμείς και τα παιδιά μας.
Δεν έχουμε άλλο τρόπο για να ακουστεί η φωνή μας, για να μάθετε το δίκιο μας. Τριακόσιοι (300) από εμάς ξεκινάμε Πανελλαδική Απεργία Πείνας σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, στις 25 του Γενάρη.
Βάζουμε την ζωή μας σε κίνδυνο, γιατί έτσι κι αλλιώς δεν είναι ζωή αυτή για ένα αξιοπρεπή άνθρωπο. Προτιμούμε να πεθάνουμε εδώ, παρά τα παιδιά μας να ζήσουν αυτά που
περάσαμε εμείς.
Ιανουάριος 2011
Η Συνέλευση των μεταναστών απεργών πείνας

Παιδικό Εργαστήρι και Θεατρική Παράσταση - Κυριακή 30/1 στη "Στρούγκα"

Πρόγραμμα παιδικών εργαστηρίων:
10.30 το πρωί
βάψιμο παιδικών φατσούλων
11.30~ 13.00
θεατρικό παιχνίδι (για παιδιά 6-10 ετών)
αφήγηση παραμυθιού (για παιδιά 4-6 ετών)
στη μία το μεσημέρι...
παιδική θεατρική παράσταση «Μεθαύριο»
από τους "Τσιριτσάντσουλες"
και ενα κάλεσμα προς μπαμπάδες και μαμάδες:
Επειδή οι ώρες θα είναι πολλές και τα παιδιά στην ανάπτυξη, φέρτε κάτι γλυκό να φτιάξουμε ένα μπουφέ...
Cine Strouga - Προβολές Γενάρη - Φλεβάρη '11
Παρασκευή 14 Ιανουαρίου 2011
Υπουργικά μυαλά στα κάγκελα...

-Το πρώτο κύμα ήταν στην εικοσαετία μεταξύ 1900-1920, μετά από την πτώχευση του 1893 και την ήττα στον ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897. Τότε επεβλήθη Διεθνής Οικονομικός Έλεγχος (ΔΟΕ) με πολύ αυστηρό δημοσιονομικό έλεγχο (σας θυμίζει κάτι;). Στα χρόνια που ακολούθησαν ξενιτεύτηκε το 8% του τότε πληθυσμού.
-Το δεύτερο κύμα ήρθε μετά το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, όταν κάποιοι έφευγαν μετανάστες προς τη δύση για να επιβιώσουν από τη φτώχεια της ρημαγμένης από τους ναζί χώρας και κάποιοι πρόσφυγες προς το "ανατολικό μπλοκ" για να γλυτώσουν από το μίσος των νικητών του εμφυλίου.
Το σύνολο περίπου 5,5 εκατομμύρια άνθρωποι. Αυτοί τράβηξαν κυρίως για Η.Π.Α., Αυστραλία και Γερμανία ή για Ρωσία, Ουκρανία, Βουλγαρία. Ανάμεσα στα δύο αυτά κύματα, υπήρξε κι άλλο ένα προσφυγικό κύμα προς την ελλάδα αυτή τη φορά:
-Περίπου 1,5 εκατομμύριο πρόσφυγες ήρθαν το 1922-24 διωγμένοι από τον πόλεμο και τη μικρασιατική καταστροφή. Κάποιοι από αυτούς τους "βρωμιάρηδες και τουρκόσπορους" όπως τους αποκαλούσαν τότε, ήταν οι πρόγονοί μας που έχτισαν τη γειτονιά μας, τη Νέα Φιλαδέλφεια.

Η χώρα προφανώς και δεν έχει απεριόριστες δυνατότητες φιλοξενίας. Προφανώς και κάποιοι πολίτες -ειδικά σε υποβαθμισμένες γειτονιές του κέντρου- αντιμετωπίζουν προβλήματα στην καθημερινή συμβίωσή τους με ταλαιπωρημένους, πεινασμένους ή και άστεγους μετανάστες. Όμως τα συρματοπλέγματα δεν είναι λύση. Τα τείχη και οι πλωτές φυλακές είναι εκ των προτέρων καταδικασμένα σε αποτυχία. Παραπέμπουν σε άλλες εποχές και περιοχές και αποτελούν απόπειρα εκφασισμού της ελληνικής κοινωνίας.
Το κύμα της μετανάστευσης καλό θα ήταν να σταματούσε (και οι ίδιοι οι μετανάστες θα το ήθελαν), αλλά αυτό είναι αδύνατο να συμβεί όσο συνεχίζεται η άδικη, αρπακτική και συχνά φονική συμπεριφορά των κυβερνήσεων και των πλουσίων από τις ανεπτυγμένες χώρες της δύσης, απέναντι στους λαούς κυρίως του αφρικανικού νότου και της ασίας. Άρα οι εχθροί βρίσκονται αλλού, και σίγουρα όχι μεταξύ των μεταναστών.
Ένας λαός που έχει τραγουδήσει μόλις πριν 30 χρόνια τους παρακάτω στίχους του Γιάννη Μαρκόπουλου για τα ξενιτεμένα του παιδιά, δε μπορεί να επιτρέψει τείχη και πλωτά κλουβιά. Ένας λαός που και σήμερα απειλείται με νέο κύμα μετανάστευσης λόγω της ληστρικής επιδρομής Ε.Ε. και ΔΝΤ δεν πρέπει να το επιτρέψει!
Διαβάστε και το κείμενο της Ανοιχτής συνέλευσης κατοίκων Νέας Φιλαδέλφειας για τις πρόσφατες ρατσιστικές επιθέσεις στη γειτονιά μας...
Παρασκευή 7 Ιανουαρίου 2011
Ρατσιστική βία στη Νέα Φιλαδέλφεια
Στις σημερινές συνθήκες της οικονομικής κρίσης και της κατάρρευσης των μεταπολιτευτικών βεβαιοτήτων, ένα κομμάτι της κοινωνίας που αποδυναμώνεται επιλέγει να αντιπαρατεθεί με τους αδύναμους κι όχι με τους δυνατούς. Η στροφή προς τα δεξιά, ο ρατσισμός και το φλερτ με τον φασισμό εμφανίζονται όλο και εντονότερα σ’ όλη τη χώρα, αλλά και στην ίδια τη γειτονιά μας.
Προεκλογικά ακούσαμε ρατσιστικές απόψεις από υποψηφίους δημοτικούς συμβούλους. Καθημερινά εμφανίζονται εθνικιστικά και φασιστικά σύμβολα και συνθήματα στους τοίχους της πόλης. Τώρα, προχωρώντας ένα βήμα παραπέρα, ορισμένοι προβαίνουν σε προκλητικές επιθέσεις εναντίον μεταναστών, σχεδόν μέρα μεσημέρι.
Η γειτονιά φαίνεται να μην αντιδρά σ’ αυτές τις επιθέσεις που αποκλείεται να μην έχει αντιληφθεί. Άραγε συναινεί σιωπηρά σ’ αυτές; Θέλουμε να πιστεύουμε πως όχι.
Η κατάσταση δεν χωρά αναβολές και κωλυσιεργίες. Καλούμε κάθε φιλαδελφειώτη να ενεργοποιηθεί για να σταματήσουν οι ρατσιστικές επιθέσεις. Ο καθένας ας αναλάβει τις ευθύνες του.
Στις δύσκολες μέρες που έρχονται, εμείς στέλνουμε μήνυμα αλληλεγγύης προς τους μετανάστες της πόλης μας. Δε θα σας αφήσουμε μόνους.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ
ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΡΑΤΣΙΣΤΙΚΗ ΒΙΑ
ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΜΕ ΣΤΟΝ ΕΚΦΑΣΙΣΜΟ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ
Ανοιχτή συνέλευση κατοίκων Νέας Φιλαδέλφειας
«Στρούγκα» - Δεκελείας 116
Πέμπτη 16 Δεκεμβρίου 2010
Τρίτη 14 Δεκεμβρίου 2010
Τετάρτη 15 Δεκέμβρη - Γενική απεργία - Όλοι στο δρόμο

Σύμφωνα με μερικά μόνο από όσα περιέχει το νομοσχέδιο που ψηφίζεται στη βουλή, από εδώ και στο εξής, ο εργοδότης ουσιαστικά θα μπορεί να αποφασίζει μόνος του τι μισθό θα δώσει.
Ο μισθός αποφασίστηκε στα 740 ευρώ. Αυτός όμως είναι ο ανώτερος μισθός και όχι ο κατώτερος όπως μας λένε.
Με το νέο νόμο, αν αποφασίσει ο εργοδότης να σε απολύσει θα το κάνει όποτε γουστάρει και η μόνη του υποχρέωση θα είναι να πάρει έναν άλλον.
Και αυτός ο άλλος, αν είναι κάτω από εικοσιτεσσάρων χρόνων, θα παίρνει μισθό 580 ευρώ και θα μπορεί μέσα σε δύο χρόνια να απολύεται χωρίς να πάρει καμία αποζημίωση.
Μιλάμε για μια κοινωνία που ήδη χαντάκωνε τα παιδιά της και τώρα ετοιμάζεται να τα εξολοθρεύσει.
Μιλάμε για μια κοινωνία που αυτοκτονεί.
Εδώ και τώρα, μας στέλνουν στην εποχή των παππούδων μας πριν από εκατό χρόνια και μας αρπάζουν κάθε ελπίδα για το μέλλον.Βγες έξω, φίλε! Ρίσκαρε
Τη δεκάρα, που ούτε δεκάρα πια δεν είναι
Τον τόπο για ύπνο που πάνω του πέφτει η βροχή
Και της δουλειάς τη θέση που αύριο θα χάσεις!
Μπρος, στο δρόμο έξω! Αγωνίσου!
Να περιμένεις πια δε γίνεται, είναι αργά πολύ!
Βοήθα τον εαυτό σου βοηθώντας τους άλλους:
Κάνε πράξη
Την αλληλεγγύη!
Όταν ξέρεις πως δεν έχεις τίποτα να χάσεις
Όπλα αρκετά οι αστυνόμοι τους δεν έχουν!
Μπρος, στο δρόμο έξω! Αγωνίσου!
Να περιμένεις πια δε γίνεται, είναι αργά πολύ!
Βοήθα τον εαυτό σου βοηθώντας τους άλλους:
Κάνε πράξη
Την αλληλεγγύη!
το τραγούδι της απεργίας του Μπέρτολντ Μπρεχτ
ΚΑΛΕΣΜΑΤΑ ΑΦΘΟΝΑ: 11ΠΜ ΣΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ (ΠΑΤΗΣΙΩΝ)
Πέμπτη 9 Δεκεμβρίου 2010
Συζητώντας για την υγεία στην πόλη
Θεωρούμε ότι η δημόσια υγεία είναι ένα θέμα που αφορά όλους μας.
Θα προηγηθεί εισήγηση από εργαζόμενους στην υγεία και θα ακολουθήσει ελεύθερη ανταλλαγή απόψεων...