Παρασκευή 10 Μαρτίου 2017

Χρήστος Τσιγαρίδας: Η «Στρούγκα» είναι όλοι εμείς

Από το σύντροφο Χρήστο Τσιγαρίδα πήραμε το παρακάτω μήνυμα:

Η «Στρούγκα» είναι όλοι εμείς

Καταλαβαίνω πολύ καλά γιατί συγκεκριμένα καπιταλιστικά συμφέροντα επιτίθενται και πάλι στη «Στρούγκα» και στους αγωνιστές που δραστηριοποιούνται σ’ αυτόν τον χώρο-ανάσα ελευθερίας.
Η δράση της «Στρούγκας» είναι καρφί στο μάτι πολλών. Οσο για τα συγκεκριμένα καπιταλιστικά συμφέροντα, η «Στρούγκα» είναι που ξεσκέπασε το σχέδιο για την άλωση του Αλσους, που ο Μελισσανίδης θέλει να κάνει «Μόντε Κάρλο». Κατά συνέπεια, οι επιθέσεις που ξεκίνησαν το 2014 και επαναλαμβάνονται σήμερα, αποτελούν τίτλο τιμής για τη «Στρούγκα». Οποιος αγωνίζεται αντιμετωπίζει επιθέσεις από τις δυνάμεις της αντίδρασης, κρατικές και μη.
Αυτό δε σημαίνει, όμως, ότι πρέπει να αντιμετωπίσουμε μοιρολατρικά αυτές τις επιθέσεις, σαν τους πρώτους χριστιανούς που προσεύχονταν περιμένοντας να τους φάνε τα λιοντάρια. Δεν ταιριάζει σ’ εμάς η μοιρολατρία και η παραίτηση.
Προσωπικά, έχω μια ιδιαίτερη σχέση με τη «Στρούγκα». Μια σχέση που ξεκίνησε τότε που ήταν ένα ερείπιο και με φώναξαν οι σύντροφοι για να κοιτάξω, ως μηχανικός, τη στατική επάρκεια του κτιρίου. Εκτοτε, έχω συμμετάσχει σε δεκάδες εκδηλώσεις. Ως ομιλητής και ως ακροατής, πότε για τα δικαιώματα των πολιτικών κρατούμενων, πότε για αλληλεγγύη στην Παλαιστινιακή Αντίσταση ή στο Μέτωπο POLISARIO της Δυτικής Σαχάρας, πότε για ζητήματα ψυχικής υγείας, πότε για την υπεράσπιση του άλσους ενάντια στα καταστροφικά σχέδια του Μελισσανίδη. Εστειλα τα εγγόνια μου σε παιδικά εργαστήρια τα πρωινά της Κυριακής, παρακολούθησα συναυλίες, θεατρικές παραστάσεις και κινηματογραφικές προβολές. Γι’ αυτό και τον συγκεκριμένο χώρο τον αισθάνομαι σαν ένα κομμάτι του εαυτού μου.
Ομως το ζήτημα δεν είναι προσωπικό. Είναι πολιτικό. Και τα ερωτήματα που μπαίνουν σε όλους μας είναι σαφή και απολύτως ευδιάκριτα.
-          Θα επιτρέψουμε σε μια δράκα τραμπούκων να βανδαλίζει ένα χώρο ελευθερίας και να αποκλείει την πρόσβαση σ’ αυτόν;
-          Θα επιτρέψουμε σ’ έναν καπιταλιστή να σπέρνει τον τρόμο σε μια ολόκληρη πόλη, θέλοντας να επιβάλει το σκασμό σε όποιον αποκαλύπτει τα καταστροφικά του σχέδια και αντιστέκεται σ’ αυτά;
Επειδή τρίτες σκέψεις δεν μπορούν να χωρέσουν, έχουμε καθήκον όλοι μας, άνδρες και γυναίκες, νέοι και ηλικιωμένοι, να δώσουμε την απάντηση που αρμόζει σ’ ένα κίνημα αγώνα και αλληλεγγύης.
Οπως διάβασα, την ερχόμενη Πέμπτη (16 Μάρτη), καλείται πορεία από το σταθμό του ηλεκτρικού στα Ανω Πατήσια προς τη «Στρούγκα».
Να είμαστε όλοι και όλες εκεί!
YΓ. Φανατικός ποδοσφαιρόφιλος δεν υπήρξα. Συμπαθούσα, όμως, την ΑΕΚ. Και βρέθηκα κάποιες φορές στην εξέδρα για να την παρακολουθήσω και να τη χειροκροτήσω, σε νίκες και σε ήττες. Πίστευα πως ο κόσμος της είχε ένα διαφορετικό ήθος. Γι’ αυτό και μόνο θλίψη μου προξενεί η σιωπή (αν όχι η ευμενής στάση) αυτού του κόσμου μπροστά στα αίσχη των τραμπουκισμών και των βανδαλισμών που διαπράττονται στο όνομά του. O tempora o mores

Χρήστος Τσιγαρίδας

9 Μάρτη 2017


Μοτοπορεία 14/3, Εξάρχεια | Πορεία 16/3, Ν.Φιλαδέλφεια


Ο αγώνας για την υπεράσπιση της πόλης και του άλσους θα νικήσει!

Εδώ και πάνω από τρία χρόνια ο νόμος της μαφίας επιχειρεί να επιβάλει άκρα του τάφου σιωπή στην πόλη μας με απειλές κατά της ζωής, βανδαλισμούς, τραμπουκισμούς και δολοφονικές επιθέσεις σε αγωνιζόμενους κατοίκους αλλά και σε όποιον εκφέρει γνώμη αντίθετη στα επιχειρηματικά συμφέροντα του Μελισσανίδη και τις αρπακτικές ορέξεις του.

Ολα αυτά συμβαίνουν γιατί γνωρίζουν πολύ καλά πως το επενδυτικό σχέδιο της «Δικέφαλος 1924 ΑΕ» και η απόπειρα λεηλάτησης ενός από τους ελάχιστους πνεύμονες πρασίνου στο λεκανοπέδιο, 480 στρεμμάτων, δεν έχει καμιά κοινωνική νομιμοποίηση από το λαό της Νέας Φιλαδέλφειας-
Νέας Χαλκηδόνας.

Δεν πρόκειται όμως να καταφέρουν να απλώσουν τα χέρια τους πάνω από την πόλη και το άλσος της, όσο αίμα κι αν τρέξει, όσα κεφάλια κι αν ανοίξουν.

Τους διαβεβαιώνουμε πως η γειτονιά μας δε θα γίνει Παλέρμο. Η ελευθερία της έκφρασης γνώμης είναι για μας αξία ΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΗ και θα διασφαλιστεί με κάθε κόστος, γιατί όπως έχουμε ξαναπεί, ενθυμούμενοι τον μεγάλο Μενέλαο Λουντέμη, «χρειάστηκαν εκκατομμύρια χρόνια για να
γίνουν τα τέσσερα πόδια δύο, δε θα τα κάμουμε τέσσερα εμείς».

Μαζί με όλες τις αγωνιστικές δυνάμεις της πόλης και τις συλλογικότητες του κινήματος θα δώσουμε κι αυτή τη φορά τον αγώνα της υπεράσπισης της πόλης και του άλσους, στα χνάρια του μεγάλου αγώνα του καλοκαιριού του 2014, χτίζοντας ένα ευρύ ενωτικό μέτωπο πάλης. Και στο τέλος θα νικήσουμε!

Το άλσος μας θα παραμείνει δάσος μέσα στην πόλη, με όλα τα δέντρα στη θέση τους
Η Νέα Φιλαδέλφεια θα παραμείνει γειτονιά και δε θα γίνει η αυλή των επιχειρηματικών συμφερόντων Μελισανίδη.

Κανένα πρόβατο δε σώθηκε βελάζοντας
Αντίσταση - Αυτοοργάνωση - Αλληλεγγύη