Παρασκευή 30 Νοεμβρίου 2012

Αλλαγή διεύθυνσης και mail της Στρούγκας

Το blog και το mail της Στρούγκας μεταφέρονται στον φιλόξενο κινηματικό server της espiv.

Η νέα μας  διεύθυνση είναι http://strouga.espivblogs.net/ και το νέο μας mail strouga@espiv.net


Τετάρτη 28 Νοεμβρίου 2012

Fwd: [Strouga] Παιδικό εργαστήρι (2/12/12)

Αυτή την Κυριακή, πάρτε τα παιδιά σας και ελάτε στη Στρούγκα. Θα πραγματοποιηθεί παιδικό εργαστήρι από τις 12 το μεσημέρι.

Δεν έχω ξαναδεί δέντρα τόσο ψηλά, που ο κορμός τους είναι όσο μια αγκαλιά
Δεν έχω ξαναπερπατήσει στα φύλλα τα παχιά, που τάπητα θυμίζουν σε όποιον τα πατά
Δεν έχω ξανακούσει τόσα πολλά πουλιά μαζί να κελαηδούνε πάνω στα κλαδιά
Δεν έχω αντικρίσει σκίουρο ζωηρό που το παιχνίδι αρχίζει μ' ένα μικρό λαγό
Ούτε νεράιδες ξέρω με μακριά μαλλιά που λούζονται σε λίμνες με άλλα ξωτικά
Μόνο το δάσος έχει ετούτες τις χαρές και θέλω να γνωρίσω ακόμη πιο πολλές...


Δευτέρα 19 Νοεμβρίου 2012

Ρεμπέτικο Γλέντι Αλληλεγγύης


    Ανάμεσα στ' απομεινάρια του παλιού κόσμου που παρασύρονται από την καταιγίδα της κρίσης, βρίσκονται κι οι καλύτερες στιγμές του: η πρόσφατη δυτική παράδοση του "κοινωνικού κράτους", που διασφάλιζε ως χθες ένα μίνιμουμ στα μέλη της κοινωνίας, μέσω του ασφαλιστικού συστήματος και του συστήματος της δημόσιας υγείας, σήμερα εξαφανίζεται όχι μ' έναν πάταγο μα μ' έναν λυγμό.

    Ωστόσο, παραμένουμε άνθρωποι και οριζόμαστε από τη φυσική μας υπόσταση, το σώμα μας δηλαδή, και η ασθένεια είναι μια από τις πιθανές συνθήκες κάτω από τις οποίες μπορεί να βρεθούμε σε κάθε στιγμή της ζωής μας. 

   Όπως το έθεσε εύστοχα η Σούζαν Σόνταγκ, "η νόσος είναι η νυχτερινή ζώνη της ζωής, μια δεύτερη, πιο δυσβάστακτη υπηκοότητα. Καθένας μας γεννιέται κατέχοντας διπλή υπηκοότητα, μια στο βασίλειο των υγιών και μια στο βασίλειο των αρρώστων. Αν και όλοι μας προτιμούμε να χρησιμοποιούμε μόνο το διαβατήριο του υγιούς, αργά ή γρήγορα καθένας από μας υποχρεώνεται, τουλάχιστον για ένα χρονικό διάστημα, να πολιτογραφηθεί υπήκοος του άλλου εκείνου τόπου" (Σούζαν Σόνταγκ, "Η νόσος ως μεταφορά/Το AIDS και οι μεταφορές του", Εκδόσεις Ύψιλον, 1993, σ. 9).

    Σήμερα, όταν κάποιος τύχει ν' αρρωστήσει, το σύστημα τον θέλει να μείνει μόνος με την ασθένειά του, μόνος κι έξω από το κοινωνικό σώμα, το οποίο, κατά τ' άλλα, κρίνεται ως "υγιές" όταν πληρεί συγκεκριμένες προϋποθέσεις: όταν δεν σκέφτεται, όταν δεν αρνείται, όταν δεν προσπαθεί, όταν δεν οργανώνεται. 

     Πώς θα μπορούσαμε να επιτρέψουμε αυτή την απομόνωση, ειδικά όταν αυτός που τυχαίνει να έχει προσβληθεί από καρκίνο είναι ένας σύντροφός μας; Η δική μας ηθική στάση της αλληλεγγύης θα ήθελε να του διαθέσει όλα τα διαθέσιμα ιατρικά μέσα για την ανάρρωσή του. Θα ήθελε να έχει προβλέψει έναν μηχανισμό στήριξης και αλληλεγγύης για αυτούς που περνούν πρώτο χέρι τη δοκιμασία. Θα ήθελε το να αρρωσταίνει κανείς να μην συνοδεύεται μ' ένα στίγμα και με ένα κρυφό δάγκωμα των χειλιών του κοινωνικού του κύκλου. Θα ήθελε να μοιραστεί μαζί του κάθε καρκινικό κύτταρο. 

     Θεωρούμε ότι αυτή η συζήτηση δεν έχει ανοίξει επαρκώς και πρέπει να ανοίξει, ειδικά στη σημερινή συγκυρία. Ως τότε, το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να στηρίξουμε τον σύντροφο  με όποιον τρόπο μπορούμε - και, δυστυχώς, στις παρούσες συνθήκες η πραγμάτωση της αλληλεγγύης δεν μπορεί καταρχάς παρά να περάσει μέσα από τον μισητό κατά τ' άλλα θεσμό του χρήματος, αφού τα φάρμακα και οι γιατροί δεν διατίθενται σ' όσους τα έχουν ανάγκη, αλλά σε όσους πληρώνουν γι' αυτά.

     Από αυτή τη σκοπιά ζητάμε τη συνεισφορά σας για να σταθούμε όλοι μαζί δίπλα στον σύντροφο Κι ακόμη, να συμμετάσχουμε όλοι μαζί στη συζήτηση που αναγκαία θ' ανοίξει, για το πώς θα διαχειριστούμε στο άμεσο μέλλον και το ζήτημα της υγείας.

Τετάρτη 14 Νοεμβρίου 2012

Προβολή της ταινίας ''Ο Καίσαρας πρέπει να πεθάνει'', Κυριακή 18/11

Την Κυριακή 18/11 στις 8μμ στη Στρούγκα θα πραγματοποιηθεί προβολή της ταινίας ''Ο Καίσαρας πρέπει να πεθάνει''.



Οι τρόφιμοι μιας φυλακής υψίστης ασφαλείας έξω από τη Ρώμη κάνουν πρόβες για μια παράσταση του «Ιούλιου Καίσαρα» του Σαίξπηρ. Ένα αποτελεσματικό κινηματογραφικό σχόλιο πάνω στην εξουσία, την ελευθερία και την ίδια την τέχνη. Χρυσή Άρκτος στο πρόσφατο φεστιβάλ Βερολίνου.
Cesare Deve Morire/2012/Σκηνοθεσία Πάολο και Βιτόριο Ταβιάνι/Διάρκεια 76’

Πέμπτη 8 Νοεμβρίου 2012

Συλλογική κουζίνα στη Στρούγκα

Αυτή την Κυριακή 11/11/2012 μαζευόμαστε στη Στρούγκα στις 12 το μεσημέρι, μαγειρεύουμε και τρώμε. Σας περιμένουμε.

Δευτέρα 5 Νοεμβρίου 2012

Βιβλιοπαρουσίαση και προβολή ντοκυμαντέρ, Σάββατο 10/11

Το Σάββατο 10/11 στις 8μμ στη Στρούγκα θα πραγματοποιηθεί παρουσίαση του βιβλίου ''Οι άνθρωποι που κύκλωσαν το άλφα'' (Η ιστορία του Ισπανικού ελευθεριακού κινήματος κατά τη διάρκεια της δικτατορίας 1939-1977). Επιπλέον θα γίνει προβολή ντοκυμαντέρ με αποσπάσματα συνεντεύξεων με Ισπανούς αναρχικούς που καταθέτουν τις εμπειρίες τους από αυτή την περίοδο και άλλο υλικό από την έρευνα. Τέλος, θα ακολουθήσει συζήτηση.
Τα έσοδα του βιβλίου θα διατεθούν για την κάλυψη αναγκών κρατούμενων συντρόφων.




Κυριακή 4 Νοεμβρίου 2012

ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΣΤΗ ΝΕΑ ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑ

Σήμερα πραγματοποιήθηκε αντιφασιστική πορεία στις γειτονιές της Νέας Φιλαδέλφειας. Η πορεία διοργανώθηκε από την Δικτύωση Αυτοοργανωμένων Εγχειρηματων Βορείων Συνοικιών Αθήνας.

  Ο κόσμος ήταν περίπου 200 άτομα (αν δεν κάνω λάθος). Είχε παλμό σε όλη τη διάρκειά της και    
  πέρασε από τις προσφυγικές και τις εργατικές συνοικίες της πόλης.

  Η ανταπόκριση από τον κόσμο στα μπαλκόνια, τους δρόμους και τις πλατείες ήταν παραπάνω από   
 ενθαρρυντική. 

  Στην πορεία συμμετείχε και η Λαϊκή Συνέλευση, ενώ υπήρχε και κόσμος από το ΚΕΕΡΦΑ.

















ΟΥΤΕ ΣΤΗ ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑ ΟΥΤΕ ΠΟΥΘΕΝΑ
ΤΣΑΚΙΣΤΕ ΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΣΕ ΚΑΘΕ ΓΕΙΤΟΝΙΑ

Παρασκευή 2 Νοεμβρίου 2012

Αντιφασιστική πορεία στην Νέα Φιλαδέλφεια, Κυριακή 4/11

Η Δικτύωση Αυτοοργανωμένων Εγχειρημάτων Βορείων Συνοικιών Αθήνας  καλεί σε αντιφασιστική πορεία την Κυριακή 4/11 στην Ν.Φιλαδέλφεια στις 12:00. Συγκέντρωση στην πλατεία Πατριάρχου.


Δευτέρα 29 Οκτωβρίου 2012

Για μια καλύτερη παιδεία, σε μια καλύτερη κοινωνία

Το παρακάτω κείμενο γράφτηκε και μοιράστηκε από μαθητές και μαθήτριες που συμμετέχουν στη δικτύωση αυτοοργανωμένων εγχειρημάτων βορείων συνοικιών Αθήνας και μοιράστηκε σε σχολεία του Ν. Ηρακλείου και της Ν. Ιωνίας τη βδομάδα που πέρασε. 

Σήμερα  βιώνουμε  μία  από  τις  μεγαλύτερες  κρίσεις  του καπιταλιστικού συστήματος και αντιμετωπίζουμε ραγδαίες αλλαγές σε κάθε πτυχή  της καθημερινότητάς μας. Αυτές οι  αλλαγές  απορρέουν  ακριβώς από  την ίδια  την κρίση και  τον  τρόπο  με  τον  οποίο  έχει επιλέξει το σύστημα να την αντιμετωπίσει. Ας  προσπαθήσουμε,  όμως, να  εξετάσουμε  κάποιες από αυτές, πιο συγκεκριμένα και πιο αναλυτικά.

ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Ένα από τα φλέγοντα ζητήματα αυτή τη στιγμή, είναι η εκπαίδευση, μέσω της οποίας βάλλεται ένα σημαντικό κομμάτι της κοινωνίας.

Η εκπαίδευση αποτελεί έναν από τους μηχανισμούς που χρησιμοποιούνται από το κράτος για να καθοριστεί η μελλοντική σύνθεση του κοινωνικού ιστού. Το κράτος προσπαθεί να πειθαρχίσει το σύνολο της εκπαιδευτικής κοινότητας, μαθητές, φοιτητές, δασκάλους και καθηγητές που αντριδρούν, είτε εδραιώνοντας ένα πρόγραμμα σπουδών που εξυπηρετεί το ίδιο το σύστημα, είτε αποστερώντας την οποιαδήποτε υλικοτεχνική υποδομή, και εν τέλει, καταπνίγοντας οποιαδήποτε προσπάθεια αντίδρασης της εκπαιδευτικής κοινότητας σε όλα αυτά.


Το πρόγραμμα σπουδών επηρεάζεται σε τέτοιο βαθμό, ώστεα να διδάσκεται ό,τι εξυπηρετεί τον κυρίαρχο. Δεν είναι λίγες οι φορές που έχει γίνει λόγος για απαράδεκτα βιβλία ιστορίας, που παραποιούν ιστορικά γεγονότα, παραλείπουν άλλα ή διαστρεβλώνουν εντελώς την πραγματικότητα. Δεν είναι, επίσης, τυχαίο το γεγονός ότι από την 3η δημοτικού, τα θρησκευτικά είναι υποχρεωτικό μάθημα και μάλιστα με αρκετές ώρες διδασκαλίας.

Η υλικοτεχνική υποδομή είναι πλέον τόσο λίγη που πολλά σχολεία υπολειτουργούν με κίνδυνο μελλοντικά να κλείσουν, λόγω στέρησης των απαιτούμεν κονδυλίων από το κράτος, και να λειτουργήσουν, σε ιδιωτικό ουσιαστικά, επίπεδο, πλέον.

Το σύστημα των πανελληνίν δενπροωθεί την ουσιαστική μόρφωση, αλλά υποχρεώνει τους μαθητές να αποστηθίζουν τεράστια ύλη, αν θέλουν να έχουν κάποιες πιθανότητες να πάρουν καλούς βαθμούς, εκμηδενίζοντας έτσι κάθε έννοια συλλογικού πνεύματος και προτάσσοντας ένα δρόμο ατομικό,μέσα σε ένα κλίμα ψυχοφθόρου ανταγωνισμού.

Το εξεταστικό σύστημα οδηγεί αναγκαστικά τους μαθητές στα φροντιστήρια, δείχνοντας ότι η παιδεία που επιδιώκουν έιναι μια παιδεία ιδιωτική και για λίγους.

Όλα αυτά λειτουργούν προς μία και μοναδική κατεύθυνση, τη δημουργία ενός εκπαιδευτικού συστήματος »για τους λίγους» που θα δημιουργεί τα μελλοντικά δθηνά εργατικά χέρια, αμόρφωτος εργαζόμενους που δεν θα γνωρίζουν τα δικαιώματά τους και δεν θα αγωνίζονται για αυτά, πολίτες- πειθήνια όργανα στα χέρια του κράτους, υπηκόους που δεν θα αντιδρούν, που θα συντηρούν το ίδιο σάπιο σύστημα που τους δημιούργησε.

Σήμερα όλα αυτά γίνονται όλο και πιο εξόφθαλμα. Τώρα, περισσότερο από ποτέ, έχουν ανάγκη τη δημιουργία μιας εκπαίδευσης σε αυτά τα πρότυπα. Φαίνεται ξεκάθαρα, με τις ελλείψεις βιβλίων, καθηγητών, με τις εικασίες για ελλείψεις σε πετρέλαιο, με τις ακόμα μεγαλύτερες περικοπές από τον προυπολογισμό, για την εκπαίδευση.

ΠΑΡΕΛΑΣΕΙΣ

Αυτές τις μέρες, πλησιάζουμε σοτν καθιερωμένο θεσμό των παρελάσεων, μέσω του οποίου έχει διαστρεβλωθεί, από το ίδιο το πολιτικό σύστημα, η ουσιαστική έννοια της επετείου. Βιώνουμε τη μέρα της παρέλασης ως μια μέρα στρατιωτικοποίησης και υπακοής των μαθητών, αποτυπώνοντας, ουσιαστικά, και τον ίδο τον τρόπο λειτουργίας οτυ συστήματος, καταδεικνύοντας τις ιεραρχικές δομές του και την υποταγή που επιδιώκουν.

Δεν θα έπρεπε να γιορτάζουμε τη μέρα με στρατιωτικού τύπου παρελάσεις, έτσι όωπς τις καθιέρωσε ο δικτάτορας Ιωάννης Μεταξάς, μέσω της Ε.Ο.Ν. , αλλά με μέρες αντίστασης κα αγώνα ενάντια σε κάθε μορφή φασισμού, ναζισμού και ιμπεριαλισμού.

ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ

Τώρα είναι λοιπόν η ώρα και εμείς να δώσουμε μια απάντηση σε όλα αυτά. Δεν πρέπει να αφήσουμε να περάσουν όλα όσα ετοιμάζουν για την παιδεία. Πρέπει, συλλογικά, αποφασισμένοι, να χρησιμοποιήσουμε ότι μέσο έχουμε στην διάθεση μας για να τους σταματήσουμε.

Ένα από τα πιο ισχυρά μέσα, ήταν και είναι οι καταλήψεις. Αν κάνουμε μια σύντομη ιστορική αναδρομή, θα διαπιστώσουμε ότι τόσο το μαθηματικό, όσο και το φοιτητικό κίνημα κατάφερε με καταλήψεις και συνεχή οργάνωση του αγώνα τους, μέσω αυτών, να αντρέψει τα σχέδια τους για την παιδεία, καταργώντας επί της ουσίας, νόμους, που έμειναν στα χαρτιά, πετυχαίνοντας σημαντικές νίκες απένταντι στην σχεδιαζόμενη πολιτική. Πάντα, όμως υπήρχε απένταντι μας η κρατική καταστολή.

Μέσω των Μ.Μ.Ε., αρχικά, κατάφεραν να εγκληματοποιήσουν πολιτικά και κοινωνικά τις καταλήψεις. Στα μάτια του κ΄σομου που βρισκόταν αμέτοχος θεατής σε όλα αυτά, η λέξη »ΚΑΤΑΛΗΨΗ» ισοδυναμεί πλεόν με αραλίκο και τεμπελιά, ισοδυναμεί και με βία και σπάσιμο της »σχολικής περιουσίας»…

Κατάληψη δεν είναι απλά δέκα μέρες αραλίκι, παίζοντας μπάλα στο προαύλιο του σχολείου και ακούγοντας μουσική. Κατάληψη είναι το ισχυρότερο όπλο των μαθητών ενάντια σε κάθε προσπάθεια χαλιναγώγησης της νέας γενιάς και υποβάθμισης του εκπαιδευτικού συστήματος.

Μετά από όλα αυτά, λοιπόν, φτάνοντας στο τώρα, η κρατική καταστολή, είναι πιο ισχυρή και πιο έντονη από ποτέ. Διαβάζουμε για κταλήψεις οι οποίες δέχθηκαν την επίθεση της αστυνομίας. Αστυνομικοί εισβάλλουν στα σχολεία, μαθητές συλλαμβάνονται και παραπέμπονται στον εισαγγελέα, συχνά, ακόμα και με την συνδρομή κάποιων »πρόθυμων» καθηγητών. Και όλα αυτά στο πλαίσιο της »νομιμότητας».

Συγκεκριμένα, το τελευταίο διάστημα, συνέβησαν δύο τέτοια περιστατικά, αστυνομικής βίας σε σχολεία, στο 2ο ΕΠΑΛ Λαμίας και στο 1ο Γυμνάσιο-Λύκειο Χολαργού, με αστυνομικούς της ομάδας Δέλτα και ασφαλίτες να εισβάλλουν στο χώρο των σχολείων και να συλλαμβάνουν μαθητές που θέλησαν να στηρίξουν τη συλλογική τους απόφαση, να πραμείνουν τα σχολεία υπό κατάληψη.

Πρέπει όλη η μαθητική κοινότητα, στο σύνολο της, να καταδικάσει τα γεγονότα αυτά και να εκφράσει την αλληλεγγύη της στους μαθητές που βίωσαν στο πετσί τους την κρατική καταστολή, αυτή τη φορά και στα σχολεία. Πρέπει όλοι συλλογικά και οραγανωμένα να παλέψουμε να μην αγγίξουν άλλο την παιδεία. Πρέπει να τους δείξουμε ότι θα μας βρίσκουν συνεχώς απέναντί τους.

Οι ενέργειες αυτές δεν μας φοβίζουν, μας εξοργίζουν..

Κάτω τα χέρια από τις καταλήψεις..

ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ »ΝΟΜΙΜΟΤΗΤΑΣ»

Όλα αυτά, λοιπόν, στο πλαίσιο της »νομιμότητας» …

Στο πλαίσιο της »νομιμότητας» και οι συνεχείς επιθέσεις της αστυνομίας σε μαζικές εκδηλώσεις που έχουν σκοπό να εκφράσουν την αντίθεση τους στην εφαρμοζόμενη πολιτική. Στο πλαίσιο της »νομιμότητας» και οι δεκάδες προσαγωγές και συλλήψεις διαδηλωτών, στις τελευταίες διαδηλώσεις, ύστερα από δακρυγόνα, χειροβομβίδες κρότου-λάμψης και ξύλο. Στο πλαίσιο της »νομιμότητας»  οι συλλήψεις και οι βασανισμοί αντιφασιστών-αντιφασιστριών και αλληλέγγυων προς αυτούς.

Ένα παράδειγμα κορύφωσης της κρατικής καταστολής είναι η δολοφονία ενός μαθητή το βράδυ της 6ης Δεκεμβρίου 2008. Σύμφωνα με την αστυνομία, η αιτία του θανάτου του συμμαθητή μας, Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, ήταν η »εκπυρσοκρότηση» του όπλου ενός μπάτσου. Το γεγονός αυτό έδωσε το έναυσμα στον κόσμο να εξεγερθεί, όχι μόνο για το θάνατο του Αλέξη, όχι μόνο για την ωμή απροκάλυπτη κρατική βία, αλλά να εξεγερθεί ενάντια στη γενικότερη εφαρμοζόμενη πολιτική και το ίδιο το πολιτικό σύστημα. Ένα σύστημα, το πραγματικοό προσωπείο του οποίου, φαίνεται τώρα περισσότερο από ποτέ, ένα σύστημα φτώχειας, ανισότητας και καταπίεσης.

Θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε απαριθμώντας κι άλλα περισταστικά στυνομικής βίας και καταστολής που γίνονται »στο πλαίσιο της αυτό» , αλλά δεν έχει νόημα. Αυτό που πρέπει να αντιληφθούμε είναι ότι το ελληνικό κράτος έχει κάνει, τον τελευταίο καιρό, μια συγκεκριμένη και καθ” όλα ξεκάθαρη επιλογή.

Έχει επιλέξει να επιστρέψει μερικές δεκαετίες πίσω, σε ότι αφορά τις πρακτικές που χρησιμοποιεί. Η αλήθεια είναι ότι δεν απέιχε ποτέ πολύ από αυτές, τώρα όωμς είναι πασιφανές ότι τις ενστερνίζεται πλήρως. Έχει επιλέξει ότι όποιος προσπαθήσει να του αντιτεθεί, δεν θα επιβιώσει.Θα χτυπηθεί από την αστυνομία, θα εισπνεύσει καρκινογόνα χημικά, θα κρατηθεί σε απάνθρωπες συνθήκες στη ΓΑΔΑ, θα στερηθεί τα δικαιώματα του και θα στοχοποιηθεί.

..ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΟΥ ΦΑΣΙΣΜΟΥ

Όλα αυτά στο πλαίσιο της »νομιμότητας»..;;

Όχι.Όλα αυτά έρχονται ν ασυμπληρώσουν μια εικόνα γενικότερης συντηριτικοποίησης και εκφασισμού της κοινωνίας. Διανύουμε εξάλλου, αναντίρρητα, μια περίοδο, κατα΄την οποία και το πολιτικό σκηνικό έχει αλλάξει.Έχουμε ένα νεοναζιστικό κόμμα πολιτικά και ηθικά νομιμοποιημένο, από μισό και πλέον, εκατομμύρι έλληνες, με την είσοδο του στη βουλή. Έχουμε μαζικά πογκρόμ και από το ίδιο το κράτος που, συμφωνώντας με τους ναζί, αποφάσισε ότι αποδιοπομπαίος τράγος της κατάστασης είναι οι μετανάστες, αλλά και από την χρυσή αυγή, καθημερινά στους δρόμους και τις γειτονιές του κέντρου και όχι μόνο.΄Εχουμε και την ελληνική αστυνομία , στο πλερό των ναζί με σκοπό την διεκπεραίωση του έργου τους.

Έχουμε, με λίγα λόγια, ένα ελληνικό κράτος που με τους κατασταλτικούς μηχανισμούς, θρέφει και προστατεύει τους ναζί, αφού το ίδιο τους επιστράτευσε όταν τους χρειάστηκε. Όλοι μαζί κυνηγούν τους μετανάστες αλλά και οποιονδήποτε τολμήσει να τους υπερασπιστεί ή γενικά να αντιδράσει. Ταυτόχρονα κράτος, μ.μ.ε., αστυνομία και ναζί διαρρηγνύουν τα ιμάτια τους ότι ουδεμία σχέση έχουν ή έλουν να έχουν μεταξύ τους, αφού οι μεν, κατα τους δε, είναι »αυτοί που έχουν καταστρέψει την Ελλάδα» και οι δε είναι »εχθροί της Δημοκρατίας».

Έτσι, αυξάνονται συνεχώς τα κρούσματα ρατσιστικών επιθέσεων εις βάρος των μεταναστών. Εις βάρος ανθρώπων που συναντάμε καθημερινά σε κάθε γειτονιά, ανθρώπων που προσπαθούν με αξιοπρέπεια να δουλέψουν, να σπουδάσουν και να ζήσουν μαζί μας, δίπλα μας. Κι ακόμη, ανθρώπων που τα παιδιά τους είνια συμμαθητές μας και οι γονείς μας συνάδελφοι στη δουλειά.

Συνεχώς αυξάνεται και ο αριθμός των μαθητών που εισχωρούν και δρουν σε φασιστικές-ρατσιστικές οργανώσεις. Ανάμεσα στ” άλλα, φορείς της ρατσιστικής βίας είναι τώρα, περισσότερο από ποτέ, παιδιά 16 17 και 18 χρονών.

Οι μαθητές στο σύνολό τους πρέπει να βρίσκονται απένταντι σε κάθε τέτοιου είδους φαινόμενα, ενάντια σε κάθε είδους φασιστική-ρατσιστική βία!

 ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ, ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ…

Όλα αυτά, λοιπόν, και πολλά άλλα συνθέτουν την εικόντα μιας σάπιας, μέχρι το κόκκαλο, ελληνικής κοινωνίας. Πρέπει, επομένως, όλοι να παλέψουμε να σταματήσει να εξελίσσεται τα ίδια πρότυπα.

Πρέπει όλοι να παλέψουμε, για μια κοινωνία με καλύτερη παιδεία, μια παιδεία για όλους, που θα μορφώνει πραγματικά. Για μια κοινωνία στην οποία, η κρατική βία και καταστολή δε θα έχουν θέση. Για μια κοινωνία στην οποια, ο φυλετισμός και ο ρατσισμός θα είναι λέξεις άγνωστες. Για μια κοινωνία στην οποία, δε θα χωράει καμιά έννοια φασισμού ή ναζισμού. Για μια κοινωνία που δεν θα ζούν οι »λίγοι» εις βάρος των πολλών.

Πρέπει να αγωνιστούμε, για μια τέτοια κοινωνία..ΚΑΙ ΘΑ ΤΟ ΚΑΝΟΥΜΕ!

Μαθητές-μαθήτριες από τη
Δικτύωση Αυτοοργανωμένων Εγχειρημάτων Βορείων Συνοικιών Αθήνας

Τρίτη 23 Οκτωβρίου 2012

Αλληλεγγύη στους κατοίκους της ΒΑ Χαλκιδικής που αγωνίζονται ενάντια στη λεηλασία της φύσης



'Ενα παρθένο δάσος, κοιτάσματα χρυσού
Ένας Μπόμπολας, μιά Καναδική εταιρία εξόρυξης (Eldorado Gold),
Οι εργάτες της, που δε δαγκώνουν το χέρι που τους ταΐζει
Τα ΜΑΤ που κάνουν τη δουλειά τους.."φυλάνε τα αφεντικά τους"

Και οι κάτοικοι όλων των γύρω χωριών, που ζούν και αναπνέουν απ΄το βούνο ΟΧΙ το χρυσό.

Τι δεν καταλαβαίνεις; 

Πιο απλά δεν γίνεται.
Οι κάτοικοι υπερασπίζονται ένα βουνό, ένα δάσος, 
δυο σπιθαμές γης και ουρανού και η κυβέρνηση προστατεύει 
έναν επιχειρηματία με κάθε μέσο. Επιστρατεύει τις δυνάμεις καταστολής 
και κυνηγάει τον κόσμο με δακρυγόνα και ξύλο επί 7 χλμ, 
σπάει πόδια, σπάει τζάμια αυτοκινήτων και πετάει μέσα καπνογόνα και δακρυγόνα, 
επιτίθεται σε βουλευτές, απαγορεύει για ώρες την είσοδο δικηγόρων. 
Αυτά είναι τα γεγονότα. 
Σήμερα για άλλη μια φορά δεν έχουμε ευτυχώς κάποιον πολύ σοβαρά τραυματία ή νεκρό από τύχη. 
Τώρα εσύ πρέπει να πάρεις θέση.
Να κάνεις κάτι.
Και να θυμάσαι πώς αν μείνεις ξανά αμέτοχος,
Θα είσαι συνειδητά με τους δολοφόνους του κέρδους, της καταστροφής και της
εκμετάλλευσης.

Ακολουθεί μαρτυρία και βίντεο διαδηλωτή που συμμετείχε στις κινητοποιήσεις της Κυριακής 21/10 στις Σκουριές Χαλκιδικής.


http://antigoldgreece.wordpress.com



 

Σκουριές: το νέο Κράτος του Τρόμου

Με το σοκ από την κόλαση που ζήσαμε χθες στις Σκουριές ακόμα υπερβολικά έντονο, βρίσκομαι μπροστά στον υπολογιστή προσπαθώντας να γράψω ένα “κανονικό” άρθρο. Αδύνατον. Δεν μπορώ να βρω τις εκφράσεις, δεν ξέρω αρκετά σχήματα υπερβολής, άλλωστε όσους υπερθετικούς βαθμούς κι αν χρησιμοποιήσω η πραγματικότητα αυτών που συνέβησαν χθες πάλι θα με ξεπερνάει. Οπότε θα τα γράψω απλά, όπως τα έζησα, και ο καθένας ας βγάλει τα συμπεράσματά του.

Η χθεσινή πορεία στις Σκουριές ήταν ίσως η μεγαλύτερη που έχει γίνει για τα μεταλλεία και σίγουρα μια από της μεγαλύτερες στην ιστορία της Χαλκιδικής. Πολύ πάνω από δυο χιλιάδες άτομα από όλες τις μεριές της Χαλκιδικής και αρκετοί συμπαραστάτες του αγώνα μας από Θεσ/νίκη, Κιλκίς και Θράκη ήρθαν στην Ιερισσό από όπου ξεκίνησε η αυτοκινητοπομπή για τις Σκουριές. Για πρώτη φορά υπήρχε τόσος κόσμος, κυρίως νέοι άνθρωποι, από χωριά εκτός της Ιερισσού, που είναι ο μεγαλύτερος πυρήνας του αγώνα. Μ. Παναγία, Αμμμουλιανή, Ουρανούπολη, Νέα Ρόδα, Μεταγγίτσι, Γομάτι, Ορμύλια, Ν.Μουδανιά, Πολύγυρο, Πλανά, ακομα και άτομα από τα “μεταλλευτικά” χωριά Στρατονίκη, Στάγειρα, Παλαιοχώρι, που αψήφησαν την τρομοκρατία της εταιρείας και ήρθαν να διαδηλώσουν για το βουνό.

Αφήσαμε τα αυτοκίνητα πριν από το “Χοντρό Δέντρο”, τη διασταύρωση δηλαδή από όπου ξεκινάει ο δασικός δρόμος για τις Σκουριές, και από εκεί ξεκινήσαμε την πορεία μας. Μπροστά μας, σε απόσταση περίπου 300 μέτρα βρισκόταν αστυνομικές δυνάμεις και κλούβες, μπροστά από μια μικρή πορεία μεταλλωρύχων που είχε ξεκινήσει  από το Παλαιοχώρι. Δεν ήταν πάνω από 200-250 άτομα. Προχωρούσαν αργά προς το μέρος μας και η αστυνομία δεν τους σταματούσε, απλά τους συνόδευε. Τι ήθελαν άραγε; να χτυπηθούμε; Να έχουμε κανονικό εμφύλιο στην περιοχή; Μετά από λίγο αποχώρησαν, βλέποντας προφανώς το μέγεθος της δικής μας πορείας.

Ο δρόμος στο Χοντρό Δέντρο δεν ήταν κλειστός από ΜΑΤ, όπως άλλες φορές, μάθαμε όμως ότι υπήρχαν τέσσερις διμοιρίες επάνω, στις Σκουριές. Συνεχίσαμε με τα πόδια, άντρες και γυναίκες όλων των ηλικιών, μια μακριά, ειρηνική πορεία 7 χιλιομέτρων μέχρι τις Σκουριές, μέσα στο υπέροχο βουνό μας που θέλουν να καταστρέψουν. Μια μικρή ομάδα από εμάς, γύρω στα 200 άτομα, παρέμεινε στο Χοντρό Δέντρο, για να προσπαθήσει να κρατήσει πίσω τα ΜΑΤ αν επιχειρούσαν επίθεση από το Παλαιοχώρι. Τώρα πια, έχοντας δει την απίστευτη αγριότητα των Ματατζήδων, κάτι τέτοιο ακούγεται μάλλον αφελές.

Όταν φτάσαμε στις Σκουριές αντικρύσαμε ένα τείχος από αστυνομικούς να φράζει το δημόσιο δασικό δρόμο, λίγο μπροστά από τα γραφεία της εταιρείας. Από πίσω οι “πράσινοι” Ματατζήδες και ακόμα πιο πίσω στελέχη της εταιρείας και ασφαλίτες. Για να μην προκαλέσουμε επίθεση μπήκαμε μπροστά οι γυναίκες και τους ζητήσαμε να μας αφήσουν να περάσουμε. Απόλυτη άρνηση. Είμασταν εκεί μπροστά στις ασπίδες φωνάζοντας συνθήματα και προσπαθώντας να μιλήσουμε στους ανέκφραστους αστυνομικούς. Είμαστε οι γυναίκες, οι μανάδες, οι αδελφές και οι κόρες σας και είμαστε εδώ για να προστατεύσουμε τον τόπο μας. Αγωνιζόμαστε για παιδιά μας και για το αύριο. Γιατί μας χτυπάτε; Εσείς τι θα πείτε στα δικά σας παιδιά;

Στα δεξιά μας, σε απόσταση μικρότερη από είκοσι μέτρα από εμάς και από το μπλόκο, άναψε μια φωτιά μέσα στο δάσος. Ένα πυροσβεστικό που ήταν πίσω από την αστυνομία πήγε να τη σβήσει και πολλές από τις γυναίκες έτρεξαν να βοηθήσουν κι αυτές. Αυτό που είδαν ήταν ότι τα ξύλα ήταν στοιβαγμένα σε σωρό, έτοιμα από πριν για να τους βάλει κάποιο χέρι φωτιά. Βγάζει  μάτι η προβοκάτσια. Η γυναίκα που το λέει αυτό στο βίντεο είναι τώρα στο νοσοκομείο του Πολυγύρου, γιατί τα ΜΑΤ της σακάτεψαν το πόδι.

Κάποια στιγμή, όταν κόντευε να πέσει το βράδυ, η διοίκηση της αστυνομίας αποφάσισε ότι ήταν ώρα να τελειώνει μαζί μας και άρχισε η επίθεση. Μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν υπήρχε απολύτως καμμία πρόκληση από τη δική μας πλευρά, ούτε μία πέτρα. Εκτοξεύοντας τεράστιες ποσότητες δακρυγόνων και ουρλιάζοντας “καριόλες” και “πουστράκια”, άρχισαν να κυνηγάνε τους διαδηλωτές χτυπώντας άγρια όσους έμεναν πίσω. Δεν μπορούσα να τρέξω και μπήκα μέσα στο δάσος. Μπήκαν όμως και αυτοί μέσα στο δάσος και βρέθηκα να είμαι μπρούμυτα πάνω στα φύλλα, μέσα σε ένα σύννεφο από δακρυγόνα,  με αφηνιασμένους Ματατζήδες να τρέχουν κι από δεξιά κι απο αριστερά μου. Με είδαν, δε με είδαν, δεν ξέρω, πάντως γλύτωσα. Τους άφησα να περάσουν, πήγα λίγο παρακάτω κι ανέβηκα σ’ένα αγροτικό αυτοκίνητο που μαζευε κόσμο και κατέβαινε προς τα κάτω. Στο ίδιο αυτοκίνητο ανέβηκε και σωριάστηκε στην καρότσα σφαδάζοντας από τον πόνο ένα νέο παιδί, άσχημα χτυπημένο στα πλευρά.

Το άγριο κυνηγητό συνεχίστηκε για τουλάχιστον δυο χιλιόμετρα. Αυτοκίνητα δικά μας ανεβοκατέβαιναν στο βουνό για να κατεβάσουν όλους τους διαδηλωτές. Όταν έφτασα κάτω, στο Χοντρό Δέντρο, είδα ότι είχανε ρίξει κάθετα στο δρόμο ένα μεγάλο πεύκο και του είχανε βάλει φωτιά για να εμποδίσουν την επίθεση από την άλλη δύναμη των ΜΑΤ που περίμενε από τη μεριά του Παλαιοχωρίου. Αν λυπήθηκα για το ένα δέντρο; Όχι φυσικά. Λυπάμαι, κλαίω, για τα δεκάδες χιλιάδες δέντρα που κόβει επάνω στο βουνό η καλή εταιρεία που προστατεύουν τα ΜΑΤ. Σήμερα το πρωί διάβασα στο μπλογκ των υποστηρικτών της εταιρείας τον εξής υποκριτικό τίτλο:  ΣΟΚ! “ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ” ΑΚΤΙΒΙΣΤΕΣ ΕΚΟΨΑΝ ΚΑΙ ΕΚΑΨΑΝ ΔΕΝΤΡΟ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΟΔΟΦΡΑΓΜΑ ΣΤΙΣ ΣΚΟΥΡΙΕΣ . Δεν τους είδα να “σοκάρονται” από τη σφαγή των δέντρων που γίνεται τώρα στις Σκουριές, ούτε από τα τέσσερα μεγάλα δέντρα που έκοψε η εταιρεία για να εμποδίσει την πρόσβαση των διαδηλωτών στις Σκουριές, στην πορεία μας στο βουνό τον περασμένο μήνα.

Βρισκόμασταν συγκεντρωμένοι στο Χοντρό Δέντρο και περιμέναμε να βεβαιωθούμε ότι είχαν επιστρέψει σώοι από το βουνό όλοι οι δικοί μας, όταν είδαμε ΜΑΤ να κατεβαίνουν τρέχοντας από το δασικό δρόμο, τον ίδιο από τον οποίο είχαμε κατεβεί κι εμείς. Η πρώτη αντίδραση ήταν έκπληξη: πώς πρόλαβαν και κατέβηκαν από το βουνό αφού ήταν από πίσω μας και για να φτάσουν στο Χοντρό Δέντρο θα έπρεπε να έρθουν με τις κλούβες; Αργότερα μάθαμε ότι αυτά ήταν “φρέσκα”, ξεκούραστα ΜΑΤ, που είχαν περάσει μέσα από τη Μεγάλη Παναγία και έφτασαν πάνω από το Χοντρό Δέντρο από άλλο δασικό δρόμο.

Αυτή είναι και η τελευταία εικόνα που έχει καταγράψει η κάμερα μου. Τα ΜΑΤ να κατηφορίζουν τρέχοντας. Αυτό που ακολούθησε δεν περιγράφεται. Σα λυσσασμένα σκυλιά χύμηξαν πάνω στον κόσμο που προσπαθούσε να μπει στα αυτοκίνητα και να φύγει, πετώντας δακρυγόνα και χτυπώντας αδιακρίτως. Ποδοπατούσαν ανθρώπους, τραβούσαν γυναίκες από τα μαλλιά, χτυπούσαν με τα γκλομπς πάνω σε χέρια, πόδια, πλάτες. Τα αυτοκίνητα κινούνταν πολύ αργά γιατί ήταν πάρα πολλά και υπήρχαν και πάρα πολλοί πεζοί. Μέσα στον πανικό πολλοί τρακάρανε μεταξύ τους. Οι μαινόμενοι Ματατζήδες τρέχανε ανάμεσα στα αυτοκίνητα, τα χτυπούσαν με τα γκλομπς, σπάγανε τζάμια, ανοίγανε τις πόρτες και τραβούσαν τους ανθρώπους έξω, τους πετούσαν κάτω, τους κλωτσούσαν. Ματατζής άνοιξε την πόρτα του αυτοκινήτου μου και μου φώναξε “Μασκούλα ε; Καριόλα!”, επειδή είχα στο μέτωπο μια χάρτινη μάσκα χειρουργείου κι άπλωσε το χέρι του να με τραβήξει έξω.  Τράβηξα την πόρτα, έβαλα την ασφάλεια και περίμενα να αρχίσει να χτυπάει το αμάξι, αλλά αυτός είχε ήδη φύγει και χτυπούσε άλλο αμάξι.

Είδα με τα μάτια μου μπάτσο να σπάει τζάμι και να πετάει δακρυγόνο ΜΕΣΑ ΣΕ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ. Όλο το εσωτερικο ήτανε μαύρο από τους καπνούς, καπνοί έβγαιναν από τα κλειστά παράθυρα και οι μπάτσοι τράβηξαν έξω τον οδηγό και τον σάπισαν στο ξύλο. Όπως έμαθα, το ίδιο έκαναν και σε άλλα αυτοκίνητα. Ένας οδηγός που του πετάξαν δακρυγόνο μέσα στο αυτοκίνητο, έχασε τον έλεγχο και χτύπησε Ματατζή. Ο άνθρωπος αυτός είναι σήμερα κατηγορούμενος στο αυτόφωρο για “βαριά σωματική βλάβη” του Ματατζή!

Η εντολή προφανώς ήταν “ΤΣΑΚΙΣΤΕ ΤΟΥΣ!” και το μήνυμα προφανές: “ΝΑ ΜΗΝ ΤΟΛΜΗΣΟΥΝ ΝΑ ΞΑΝΑΠΑΤΗΣΟΥΝ ΣΤΟ ΒΟΥΝΟ”. Ο στόχος δεν ήταν απλά να διαλύσουν τη διαδήλωση, αυτό το έχουν ξανακάνει, δακρυγόνα και πλαστικές σφαίρες είναι υπεραρκετά απέναντι σε ανθρώπους που δεν είναι εξοπλισμένοι να τα αντιμετωπίσουν. Η επίθεση των ΜΑΤ στους διαδηλωτές που έφευγαν ήταν οργανωμένο δολοφονικό σχέδιο, δεν υπάρχει άλλος τρόπος να το περιγράψω, αν αυτά τα αφιονισμένα κτήνη είχαν όπλα είναι σίγουρο ότι θα τα είχαν χρησιμοποιήσει.
Έγιναν 15 συλλήψεις, τυχαίες συλλήψεις, δηλαδή όποιον κατάφερναν να πιάσουν. Το βράδυ στον Πολύγυρο, ο Διοικητής της Αστυνομίας, Ταξίαρχος κ. Παπουτσής, πήγε στο Νοσοκομείο Πολυγύρου όπου βρίσκονταν πολλοί από τους χτυπημένους διαδηλωτές και ζητούσε ονόματα. Οι γιατροί, προς τιμήν τους, επικαλέστηκαν το ιατρικό απόρρητο και δεν έδωσαν ονόματα. Χούντα.
Η λέξη “Χούντα” δεν έρχεται τυχαία στο μυαλό. Σήμερα δικάζονται στον Πολύγυρο οι 15 συλληφθέντες με την αυτόφωρη διαδικασία και με την κατηγορία της “στάσης”, δηλαδή της βίας κατά του Κράτους. Άρθρο 170 του Ποινικού Κώδικα. Η κατηγορία αυτή έχει να απαγγελθεί από την εποχή της Χούντας.

Στάση; Στάση εναντίον του Κράτους; Είναι η ιδιωτική εταιρεία το “Κράτος”; Είναι ο Μπόμπολας το “Κράτος”;
Τότε ένοχοι αυτού του εγκλήματος είμαστε όλοι. Οι 2500 άνθρωποι που ήμασταν χθες στις Σκουριές και η πλειοψηφία των κατοίκων της περιοχής μας που, αντίθετα από ότι λέει η προπαγάνδα, είναι ενάντια στα σχέδια της εταιρείας. Όλοι οι άνθρωποι που γνωρίζουν για το έγκλημα που πάει  να γίνει, συμπαραστέκονται στον αγώνα μας και αν βρίσκονταν στη Χαλκιδική θα ήταν σίγουρα μαζί μας στο βουνό. ΟΛΟΙ.

Αν αυτό είναι το “Κράτος” μας, τότε ναι, είμαστε όλοι ένοχοι “στάσης”.

Πέμπτη 18 Οκτωβρίου 2012

Kάτω τα χέρια από τους κοινωνικούς αγώνες, τις καταλήψεις, την Υφανέτ

Αναφορικά με την κατάληψη Φάμπρικα Υφανέτ και την απειλή εκκένωσης με πρόσχημα τη στέγαση υπηρεσιών του Υπουργείου Πολιτισμού παραθέτουμε το παρακάτω κείμενο. Για επιπλέον ενημέρωση σχετικά με την κατάληψη Υφανέτ και τις κινήσεις-δράσεις αλληλεγγύης που πραγματοποιούνται το τελευταίο διάστημα ανατρέξτε στη σελίδα 
http://www.yfanet.net/ 

Επιπλέον έχουν δημιουργηθεί τρεις πολιτικές διαφημίσεις από το Συνεργείο / Υπόγειες Παραγωγές σχετικά με την αλληλεγγύη στην Υφανέτ οι οποίες βρίσκονται εδώ 
http://aimof.blogspot.gr/2012/10/blog-post.html


Η Υφανέτ είναι ένας χώρος για το κίνημα όχι για το κράτος και το εμπόρευμα



Τόλμες είναι τα μέταλλα
που γίνονται χρυσάφι
με τη λίθο της ψυχής.
Πόσο ψηλά φτερουγίζει ο μάγος
δεν το ξέρουν οι εξουσίες.
Ν.Κ.

Το τελευταίο διάστημα ένα σχέδιο ξεδιπλώνεται σε αυτήν την πόλη: ένα σχέδιο επίθεσης στους κατειλημμένους χώρους της. Από ό,τι διέρρευσε μετά την εκκένωση της κατάληψης ΔέΛΤΑ, το κράτος προετοιμάζει πλέον και την εκκένωση της κατάληψης Φάμπρικα Υφανέτ. 

Στις 20 Μάρτη του 2004 καταλάβαμε το παλιό, εγκαταλελειμμένο από τη δεκαετία του ’60, υφαντουργείο της ΥΦΑΝΕΤ, στην Κάτω Τούμπα. Με λέξεις και έννοιες καρφωμένες στο μυαλό μας όπως: κατάληψη, χώρος αντίστασης, δημιουργία και ελευθερία, απελευθέρωση του κλεμμένου χρόνου και χώρου, αγώνας ενάντια στις καπιταλιστικές και εξουσιαστικές σχέσεις. Με εργαλεία την αυτοοργάνωση, την αντιιεραρχία, την αλληλεγγύη και την ισότιμη συνδιαμόρφωση κοινών ιδεών και πρακτικών. Μπήκαμε σε αυτό το –ερειπωμένο από την προηγούμενη φάση της καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης, αλλά γεμάτο μνήμες εργατικών αγώνων– βιομηχανικό κτίριο και υποσχεθήκαμε στους εαυτούς μας να επαναφέρουμε το επαναστατικό πρόταγμα στην καθημερινή ζωή.

 Όλα αυτά τα χρόνια σμίξαμε με πολύ κόσμο τόσο μέσα στο χώρο της κατάληψης όσο και σε αγώνες έξω από τα τείχη της. Αμέτρητες εκδηλώσεις, αυτοοργανωμένα καφενεία και συντροφικές κουζίνες ενάντια στη λογική του χρήματος, συναυλίες, διαδηλώσεις ενάντια στα εθνικιστικά πογκρόμ, καμπάνιες ενάντια στον πατριωτικό εσμό της πόλης, δράσεις αλληλεγγύης στους μετανάστες. Ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, μας σημάδεψε η συνάντηση και η συμμετοχή σε κοινωνικούς αγώνες για το περιβάλλον, την εργασιακή εκμετάλλευση και τις απολύσεις, την έμφυλη καταπίεση και το κυνήγι των μεταναστών, τους φοιτητικούς αγώνες και την αντίσταση στην υποτίμηση της ζωής μας.

Παράλληλα, δίπλα μας στήθηκαν και άλλες ομάδες και διαδικασίες από ανθρώπους που μοιράστηκαν τις ίδιες σκέψεις με εμάς. Το Μωβ Καφενείο και η αμφισβήτηση των έμφυλων διαχωρισμών, οι Μπάσταρδες με Μνήμη και η επίθεση στον εθνικό κορμό, το Φεστιβάλ-Συνέδριο Communismos και η κυκλοφορία των αγώνων, αποτελούν κομμάτια της εναντίωσής μας σε αυτόν το γερασμένο κόσμο. 

Πολλά, είναι η αλήθεια, έχουν αλλάξει από εκείνο το Μάρτη του 2004. Σήμερα, οκτώ χρόνια μετά, ένας νέος κύκλος καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης περνάει από πάνω μας. Η βαρβαρότητα του καπιταλισμού είναι πια τόσο απροκάλυπτη που οδηγεί τμήματα της κοινωνίας σε εξόντωση. Ο ρυθμός και η ένταση της βαρβαρότητας είναι πρωτόγνωρες. Οι ουρές στον ΟΑΕΔ αυξάνονται εκθετικά καθώς όλο και περισσότεροι άνθρωποι πετιούνται εκτός εργασίας, πολλά σπίτια απειλούνται με διακοπή ηλεκτροδότησης λόγω της τιμής του ρεύματος, η πρόσβαση σε μια ούτως ή άλλως προβληματική περίθαλψη περιφράσσεται ενώ όσοι εργάζονται βιώνουν μια χωρίς προηγούμενο εκμετάλλευση, με τον καθημερινό φόβο της απόλυσης να κρέμεται πάνω από τα κεφάλια τους. Όλα αυτά μαζί με την επίθεση στα πιο υποτιμημένα κοινωνικά κομμάτια, όπως κατεξοχήν είναι οι μετανάστες, είναι η καθημερινότητα της κρίσης. Είναι η λογική του καπιταλισμού που απαιτεί να συναινέσουμε στη βίαιη προσπάθειά του να αποκαταστήσει την κυριαρχία του σε βάρος των ζωών μας. Να το βουλώσουμε μπροστά σε μια δυναμική θανάτου που παρασέρνει όλο και περισσότερους από εμάς στη δίνη της. Στη δίνη που δεν υπόσχεται τίποτε παρά περισσότερη κατάθλιψη και καταστροφή.

Απέναντι στη βαρβαρότητα της κρίσης, υπάρχει μια σειρά από μικρές και μεγάλες στιγμές ανυπακοής που ξεπηδούν άλλοτε οργανωμένα και συλλογικά, άλλοτε διάσπαρτα και μοριακά. Αυτοί που αρνούνται να πληρώσουν εισιτήριο, όσοι επανασυνδέουν το ρεύμα, οι συνελεύσεις στις γειτονιές, η αλληλεγγύη μεταξύ των καταπιεσμένων και η κόντρα με τους φασίστες. Η δημιουργία κοινών πάρκων, οι συλλογικές κουζίνες, το οργισμένο κατέβασμα στη γενική απεργία. Όλα αυτά αποτελούν μια εκτεταμένη και βαθύτερη διαδικασία, απόπειρες μπλοκαρίσματος της δριμύτητας της κρίσης.

Τους τελευταίους μήνες η καπιταλιστική βαρβαρότητα συνοδεύεται από μια ολοένα και πιο εντατική προσπάθεια εμπέδωσης του φόβου στην πλευρά των αγωνιζόμενων. Από την εισβολή των ΜΑΤ στην κατάληψη της χαλυβουργίας, μέχρι την ανοιχτά ρατσιστική επιχείρηση “Ξένιος Ζευς” και το στρατιωτικό καθεστώς στα βουνά της Χαλκιδικής, μια νέα φάση επίθεσης είναι σε εξέλιξη: όπου δεν πίπτει φόβος, θα πίπτει ράβδος. Όσοι δεν ακινητοποιούνται από το φόβο, θα ακινητοποιούνται από τα σώματα ασφαλείας, κρατικά και παρακρατικά. Σώματα που το ένα είναι απαραίτητο για να υπάρχει το άλλο. Οι φασίστες επιτίθενται στους μικροπωλητές και από κοντά το κράτος που ξεκινάει έναν αγώνα ενάντια στο παρεμπόριο. Ακριβώς αυτή η συμπληρωματικότητα στη συγκεκριμένη περίοδο είναι άκρως λειτουργική για την πειθάρχηση των περισσευούμενων. Ο φασισμός δεν είναι παρά άλλη μια μορφή διαχείρισης του καπιταλισμού σε κρίση. Σε αυτό το πλαίσιο, η θεωρία των ακροκινούμενων ομάδων που πλασάρεται προσπαθεί να συσκοτίσει των κοινό στόχο κράτους και ακροδεξιάς, την εμπέδωση της πειθάρχησης.

Απώτερος στόχος είναι να σχηματιστεί ένα κλίμα φόβου που θα αποτρέψει απόπειρες αντίστασης στη βαναυσότητα του κεφαλαίου. Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσουμε και την επίθεση σε κατειλημμένους χώρους ανα την ελλάδα, με πιο πρόσφατη την εκκένωση την κατάληψης ΔέΛΤΑ στη Θεσσαλονίκη, με θεαματική επίδειξη αστυνομικής ισχύος.

Τις τελευταίες μέρες ενημερωθήκαμε ότι και η κατάληψη Φάμπρικα Υφανέτ απειλείται με εκκένωση εντός του Οκτωβρίου, με πρόσχημα τη στέγαση υπηρεσιών του Υπουργείου Πολιτισμού, που είναι και ο ιδιοκτήτης του κτιρίου. Ούτε εργολάβοι , ούτε μίζες, ούτε οικονομικά συμφέροντα υπάρχουν πίσω από αυτή την κίνηση του κράτους, τουλάχιστον στην παρούσα φάση. Υπάρχει μόνο η ξεκάθαρη πρόθεση να ξεμπερδεύουν με καταλήψεις και αυτοδιαχειριζόμενους χώρους που συντονίζονται με τον παλμό των κοινωνικών αγώνων. Θέλουν να γκρεμίσουν κάθε πιθανό εμπόδιο στην καθημερινή βαρβαρότητα της κρίσης και της υποτίμησης των ζωών μας. Γι’ αυτό και η επίθεση στις καταλήψεις είναι παραδειγματική και σωφρονιστική για το σύνολο του κινήματος. Γι’ αυτό και όλοι πρέπει να συμβάλουν ώστε να αποτινάξουμε τη συμμόρφωση, την υποταγή και το φόβο.

Για εμάς, ως κοινότητα των ανθρώπων της κατάληψης Φάμπρικα Υφανέτ, ξεκινάει το επόμενο διάστημα ένας αγώνας για το μπλοκάρισμα μιας ακόμη πτυχής της καπιταλιστικής κρίσης, το μπλοκάρισμα του σχεδίου για μια πόλη με πειθήνιους εξαθλιωμένους. Σε αυτήν την πόλη που δρούμε και υπάρχουμε τα τελευταία οκτώ χρόνια, ο αγώνας γύρω από τις καταλήψεις και την Υφανέτ μπορεί να στήσει ένα ακόμα ανάχωμα, να συνδεθεί και με άλλους αγώνες και υποκείμενα, στέλνοντας ένα σαφές μήνυμα: η βαρβαρότητα δε θα περάσει. 

Αλληλεγγύη στις καταλήψεις

Τρίτη 16 Οκτωβρίου 2012

Πάρτι οικονομικής ενίσχυσης

Αυτή την Παρασκευή 19/10, από τις 23.00 το βράδυ θα πραγματοποιηθεί στη Στρούγκα πάρτι οικονομικής ενίσχυσης για τους 15 συλληφθέντες της αντιφασιστικής μοτοπορείας.

Σας περιμένουμε.

Τετάρτη 10 Οκτωβρίου 2012

Οι προβολές του Οκτώβρη

Κυριακή 14/10/2012
ΤΙ ΕΚΑΝΕΣ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ, ΘΑΝΑΣΗ;
του Ντίνου Κατσουρίδη (1971)
Ο Θανάσης είναι ένας νοικοκύρης μέσα στις συνθήκες της γερμανικής κατοχής. Κοιτάζει τη δουλειά του, εξασφαλίζει το ψωμί του κι Άγιος ο Θεός! Ωστόσο, η τύχη θέλει να βρεθεί μπλεγμένος στην Κομαντατούρ. Ως πότε μπορεί να νομίζει ότι θα μένει στο απυρόβλητο;

Κυριακή 21/10/2012
ΟΙ ΙΠΠΕΙΣ ΤΗΣ ΠΥΛΟΥ
του Νίκου Καλογερόπουλου (2011)
Ο Τηλέμαχος, ηθοποιός με ένδοξο παρελθόν και αβέβαιο μέλλον, εγκαταλείπει στα πενήντα του την Αθήνα για να γλυτώσει από τις τράπεζες. Μια κάπως ζαλισμένη αλληγορική αναζήτηση της δημοκρατίας, στο νομό που εκλέγεται ο πρωθυπουργός μας. Ζόρικα τα πράγματα!

Κυριακή 28/10/2012
ΤΟ ΞΥΠΟΛΗΤΟ ΤΑΓΜΑ
του Γκρεγκ Τάλας (1952)
160 ορφανά πετιούνται στο δρόμο όταν τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής επιτάσσουν και τα ορφανοτροφεία της Θεσσαλονίκης. Οι μπόμπιρες παίρνουν τη ζωή στα χέρια τους: Οργανώνονται, συγκροτούν ομάδες κρούσης και βοήθειας. Πηγή για την τροφοδοσία τους είναι τα γερμανικά καμιόνια που κουβαλάνε ψωμί και τρόφιμα και οι μαυραγορίτες.

Παρασκευή 5 Οκτωβρίου 2012

Όσο κουρνιάζεις στην αγκαλιά του φασισμού, ζεσταίνονται οι κυρίαρχοι

Η Δικτύωση Αυτοοργανωμένων Εγχειρημάτων Βορείων Συνοικιών Αθήνας πραγματοποιεί το Σάββατο 6/10 στις 8.30 μμ προβολή του ντοκιμαντέρ "Το αυγό του φιδιού" στο θεατράκι σταθμού ΗΣΑΠ Ν. Ηρακλείου. Σας περιμένουμε εκεί.

ΟΣΟ ΚΟΥΡΝΙΑΖΕΙΣ ΣΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑ ΤΟΥ ΦΑΣΙΣΜΟΥ, ΖΕΣΤΑΙΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΚΥΡΙΑΡΧΟΙ

Ο φασισμός-ναζισμός είναι μια ολοκληρωτική πολιτική ιδεολογία που σκοπό έχει την επιβολή της απόλυτης εξουσίας μέσω της στρατιωτικοποίησης της κοινωνίας με βάση το έθνος και τη φυλή, και κοινό παρονομαστή τον εθνικοσοσιαλισμό. Οι εκφραστές του ενός ή του άλλου πολιτικού συστήματος (στα κράτη που αυτά εφαρμόστηκαν), δεν ήρθαν ποτέ σε σύγκρουση με τις καπιταλιστικές αρχές. Αντιθέτως, μεγάλες επιχειρήσεις και οικονομικά συμφέροντα υποστήριζαν τους φασίστες και υποστηρίχθηκαν από αυτούς.

Η επέλαση του φασισμού εκτυλίσσεται κλιμακωτά και με συνέπεια βάζοντας τους σπόρους της στα θεμέλια της σύγχρονης ελληνικής κοινωνίας. Οι πολιτικές του ελληνικού κράτους όποτε η "δημοκρατία" τους το θεωρεί αναγκαίο έχουν ωθήσει προς τη συντηρητικοποίηση της κοινωνίας μας σε ακροδεξιά κατεύθυνση. Αυτό έχουν επιτύχει οι έως τώρα κυβερνήσεις των ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ-ΔΗΜΑΡ στρώνοντας το έδαφος ώστε οι φασίστες-νεοναζί να δρέψουν τους καρπούς αυτούς. Τρανά παραδείγματα είναι η πολιτική των Χρυσοχοΐδη – Λοβέρδου – Δένδια: σκούπες, στρατόπεδα συγκέντρωσης, Frontex, φράχτης στον Έβρο, υγειονομικές βόμβες, οροθετικές, "Ξένιος Ζευς" κά. Μεγάλη συμβολή σε αυτό έχουν τα ΜΜΕ σε συνεργασία με τις εκάστοτε κυβερνήσεις.

Ιστορικά, πολλές φορές, σε περιόδους κρίσης του συστήματος σημειώνεται άνοδος του φασισμού. Κύριος εκφραστής αυτής της ναζιστικής-φασιστικής ιδεολογίας στην Ελλάδα είναι η Χρυσή Αυγή. Τα μέλη της θέλοντας να απενοχοποιηθούν στα μάτια της κοινωνίας προσδιορίζονται ως πατριώτες-εθνικιστές. Ακριβώς όπως οι ναζί και οι φασίστες του παρελθόντος, η Χρυσή Αυγή ασκεί προσωρινά μία φιλολαϊκή πολιτική ώστε να κερδίσει όσο το δυνατό περισσότερο έδαφος σε εθνικό επίπεδο˙ παράδειγμα της πολιτικής αυτής στην ελληνική περίπτωση είναι η διάθεση προϊόντων ή οι αιμοδοσίες «μόνο για Έλληνες». Προς το παρόν ως το μεγάλο "πρόβλημα" της Ελλάδας παρουσιάζονται οι μετανάστες, αλλά, αν δούμε καλύτερα τις θέσεις της Χρυσής Αυγής, διαπιστώνουμε ότι στη σειρά είναι ήδη οι ομοφυλόφιλοι, τα άτομα με ειδικές ανάγκες, οι γυναίκες, οι άνεργοι, οι άστεγοι, οι απεργοί, οι διαδηλωτές και ο κατάλογος είναι μακρύς.

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΟ

Η μετανάστευση είναι ένα διαχρονικό φαινόμενο που έχει επιφέρει καθοριστικές αλλαγές στον παγκόσμιο πληθυσμιακό χάρτη. Είναι η ροή του πληθυσμού από ανελεύθερα, ολοκληρωτικά καθεστώτα ή υποανάπτυκτες οικονομίες προς ανεπτυγμένες και φιλελεύθερες κοινωνίες. Η Ελλάδα έχει διαδραματίσει πολύ σημαντικό ρόλο στην εισροή και εκροή μεταναστευτικών ρευμάτων. Μέχρι και τα μέσα του 20ου αιώνα αποτέλεσε κυρίως χώρα αποστολής μεταναστών σε Αμερική, Ευρώπη, Ασία και Αυστραλία. Μόνο τη δεκαετία του '60 πάνω από το 1/6 του ελληνικού πληθυσμού χρησιμοποιήθηκε για την ανάπτυξη των οικονομιών Αμερικής και Ευρώπης. Μόλις το 1972 η Ελλάδα από χώρα εκροής γίνεται τώρα χώρα εισροής μεταναστών. Η Ελλάδα ακόμα όμως, ως μέλος της ΕΕ ασκεί μία πολιτική που από τη μία επενδύει σε οικονομικά επεκτατικούς πολέμους (βλ. Ιράκ Αφγανιστάν, Γιουγκοσλαβία, Λιβύη), κι απ' την άλλη διατηρεί σε καθεστώς παρανομίας χιλιάδες μετανάστες και πρόσφυγες που τρέπονται σε φυγή προς την "ασφαλή και ανεπτυγμένη Δύση".

Το καθεστώς παρανομίας φαίνεται να είναι ωφέλιμο για τις χώρες υποδοχής, καθώς παρατηρείται ανάπτυξη χωρίς σημαντικό κόστος. Η φθηνή και χωρίς δικαιώματα εργασία είναι κερδοφόρα για μία οικονομία και συντελεί στην άνοδο των δεικτών ανάπτυξης, ενώ θέτει τους ανθρώπους σε καθεστώς άγριας εκμετάλλευσης. Έτσι, σε συνδυασμό με τη μηδαμινή δυνατότητά τους για αξιοπρεπή τροφή και στέγαση, οι μετανάστες αποκτούν μία εικόνα υπανθρώπου, ανθρώπου δεύτερης κατηγορίας. Ο μετανάστης γίνεται ευάλωτος σε πολλές μορφές εκμετάλλευσης (οικονομικής, κοινωνικής, πολιτικής). Τρανό παράδειγμα είναι η ελληνική πραγματικότητα των τελευταίων 20 ετών με το λεγόμενο οικονομικό θαύμα και το εθνικό στοίχημα των ολυμπιακών αγώνων του 2004. Και σε μια θαυμαστή ειρωνεία της τύχης, η Ελλάδα γίνεται σήμερα εκ νέου χώρα αποστολής μεταναστών.

Εμείς, από την πλευρά μας, θέλουμε να τονίσουμε ότι ο φασισμός αναπτύσσεται όπου εκλείπουν η ταξική και η κοινωνική συνείδηση. Γι' αυτό και στις μέρες μας παρατηρούμε την άνοδο του φασισμού και την υποχώρηση των εργατικών, ταξικών και κοινωνικών κινημάτων και διεκδικήσεων. Εμείς, οι εκμεταλλευόμενοι και καταπιεζόμενοι αυτού του κόσμου, αγωνιζόμαστε ενάντια στο φασισμό υπερασπιζόμενοι ταυτόχρονα το ταξικό μας συμφέρον, ως τμήμα της εργατικής τάξης. Μιας εργατικής τάξης που δεν διαχωρίζεται σε έλληνες και ξένους εργάτες, αλλά που αγωνίζεται ενωμένη ενάντια σε αφεντικά και στα κομματικά τους δεκανίκια.

Ενάντια στους πλαστούς εθνικούς διαχωρισμούς, προτάσσουμε κοινούς αγώνες ντόπιων και μεταναστών για την κοινωνική απελευθέρωση.

Ενάντια στα τάγματα εφόδου των νεοναζί, προτάσσουμε δομές αλληλεγγύης, αντίστασης και αντεπίθεσης στις γειτονιές μας.


Δικτύωση Αυτοοργανωμένων Εγχειρημάτων Βορείων Συνοικιών Αθήνας

Πέμπτη 4 Οκτωβρίου 2012

Ούτε βήμα πίσω- Να δυναμώσουμε τον αντιφασιστικό αγώνα

Τους τελευταίους μήνες και ειδικότερα από το καλοκαίρι και έπειτα παρατηρούμε έναν ιδιότυπο ανταγωνισμό ανάμεσα στο αστικό κράτος και τις επίσημες δυνάμεις καταστολής του και τη Χρυσή Αυγή για το ποιος από τους δυο θα εδραιώσει πιο αποτελεσματικά τον εκφασισμό της κοινωνίας κυρίως με τη στοχοποίηση των πιο αδύνατων και ανυπεράσπιστων. Επιχείρηση Ξένιος Ζευς, η ελληνική αστυνομία με χιλιάδες προσαγωγές μεταναστών σε όλη τη χώρα; Μαχαιρώματα μεταναστών, επιθέσεις σε σπίτια, δολοφονίες, οι Χρυσαυγίτες. Στρατόπεδα συγκέντρωσης ο Χρυσοχοΐδης και ο Δένδιας; Τάγματα εφόδου (συνοδεία οπλοφορούντων βουλευτών τους) και πογκρόμ οι ναζί. Αυτό το στοιχείο της συμπληρωματικότητας του κενού που αφήνει ο ένας για τον άλλον, είναι και το μυστικό της επιτυχίας για τα θανατηφόρα αποτελέσματα της συνεργασίας κράτους και Χρυσής Αυγής.

Σε μια περίοδο που η επίθεση του κεφαλαίου γίνεται  πιο έντονη ενάντια στον κόσμο της εργασίας, με την  εξαθλίωση εργατικών και μικροαστικών στρωμάτων και σε συνδυασμό με την αυξανόμενη απαξία για το αστικό πολιτικό σύστημα, το έδαφος για να ξεφυτρώνουν ναζί και φασίστες θα γίνεται όλο πιο εύφορο.

Είναι πλέον ευδιάκριτο ότι το αυγό του φιδιού κυοφορείται εδώ και δεκαετίες μέσα στην αγκαλιά του συστήματος, βλέποντας σήμερα τη Χρυσή Αυγή να είναι ένα κοινοβουλευτικό κόμμα από μια ναζιστική συμμορία που ήταν τα προηγούμενα χρόνια. Άλλωστε, ο φασισμός, ο ρατσισμός, η καθαρότητα του έθνους κατάγονται από την ίδια μήτρα και είναι στην ουσία απότοκα ενός συστήματος, το οποίο τα χρησιμοποιεί ως όπλα στη φαρέτρα του για την ολοκληρωτική ποδηγέτηση της κοινωνίας.

Ο εθνικισμός είναι η ιδεολογία του κεφαλαίου και των ισχυρών, της ταξικής συνεργασίας και της υποδούλωσης με σκοπό τη διαίρεση της εργατικής τάξης σε λευκούς, μαύρους, ανώτερης και κατώτερης φυλής εργάτες. Είναι η εφεδρεία εκείνη που κάνει για το σύστημα την απαραίτητη συμπληρωματική δουλειά στη βασική του αποστολή. Την τρομοκράτηση και το τσάκισμα της αντίστασης ενάντια στην καπιταλιστική βαρβαρότητα.

Απέναντι σε αυτή την κατάσταση, χιλιάδες αντιφασίστες και αντιφασίστριες αφήνουν τη θέση του θεατή και οργανώνονται σε όλη τη χώρα δημιουργώντας αντιφασιστικές συνελεύσεις και πρωτοβουλίες με σκοπό μια ισχυρή και δυναμική απάντηση στους ναζί και τους θεσμικούς προστάτες τους.

Την Κυριακή 30/09, διοργανώθηκε η τρίτη κατά σειρά μηχανοκίνητη παρέμβαση-περιπολία δεκάδων αντιφασιστριών-αντιφασιστών στην περιοχή της πλατείας Αμερικής, όπου τις προηγούμενες μέρες οι φασίστες πραγματοποίησαν συνεχείς και άγριες επιθέσεις ενάντια σε μετανάστες, χωρίς καμία σύλληψη και στην ουσία με την κάλυψη της αστυνομίας. Η βαρβαρότητα της επίθεσης της αστυνομίας ενάντια στους αντιφασίστες -τόσο κατά τη διάρκεια της μηχανοκίνητης όσο και την επόμενη στη συγκέντρωση αλληλεγγύης στην Ευελπίδων- δείχνει ξεκάθαρα την συμπόρευση και τον εναγκαλισμό των ένστολων δολοφόνων με τους ναζί-μαχαιροβγάλτες. Η αστυνομική και δικαστική αυθαιρεσία (απαγόρευση επαφής με δικηγόρο, κακουργηματικού χαρακτήρα κατηγορίες, ψυχολογικά και σωματικά βασανιστήρια στη ΓΑΔΑ) απλώς επικύρωσε την αναβάθμιση της κρατικής καταστολής.

Από την πλευρά μας, τους απαντάμε για μια ακόμα φορά: Δε φοβόμαστε, δεν κάνουμε ούτε βήμα πίσω από το δυνάμωμα του αντιφασιστικού αγώνα, την ορμή του οποίου δεν πρόκειται να ανακόψουν ούτε οι πλάτες της αστυνομίας και του κράτους στα ναζιστικά καθάρματα, ούτε ο φασισμός μπάτσων-δικαστών. Με όπλο την πείρα από τις μεγάλες αντιφασιστικές νίκες του λαού μας και την αλληλεγγύη των καταπιεσμένων θα τσακίσουμε το φασισμό και το σύστημα που τον γεννάει.


ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΥΣ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΕΣ!


Όλοι στα δικαστήρια την Πέμπτη 4/10 και την Παρασκευή 5/10, στις 9.00 π.μ.


Ανοιχτή Συνέλευση Κατοίκων Νέας Φιλαδέλφειας- Κατάληψη Στρούγκα

Συλλογική κουζίνα

Αυτή την Κυριακή μαζευόμαστε απ' τις 11 στη Στρούγκα, μαγειρεύουμε και τρώμε συλλογικά. Σας περιμένουμε.

Παρασκευή 28 Σεπτεμβρίου 2012

Το διάλειμμα #1: Αντιφασιστική παρέμβαση σε σχολεία στη Ν. Φιλαδέλφεια

Αυτή την εβδομάδα, Δευτέρα, Τρίτη και Πέμπτη, έγιναν μοιράσματα στα σχολεία της Νέας Φιλαδέλφειας, γυμνάσια και λύκεια. Το κείμενο που μοιράστηκε είναι μια πρωτοβουλία μαθητών-φοιτητών από τη Στρούγκα, για το αντιφασιστικό. Στόχος είναι μια αντιφασιστική παρέμβαση στα σχολεία, να μας μάθουν οι μαθητές, να γνωρίσουν ποιοι είμαστε και τι λέμε. Να δουν και τα παιδιά αλλά και οι φασίστες και οι πυρήνες τους στα σχολεία, ότι είμαστε και θα είμαστε εδώ, ενεργοί.

Σαν μια πρώτη προσπάθεια πήγε καλά. Γενικά, είδαμε ότι υπάρχει ενδιαφέρον από τη μεριά των μαθητών για το θέμα. Υπάρχει γενικά καλό κλίμα και διάθεση για συζήτηση.

Έχουμε σκοπό να επανέλθουμε με δεύτερο έντυπο, κινούμενοι στην ίδια λογική. Ακολουθεί το κείμενο που μοιράστηκε.


ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΠΟΥ ΖΟΥΜΕ…
Σε περιόδους κρίσης του συστήματος, πάντοτε ο φασισμός απευθύνθηκε στις μάζες με σκοπό να τις αποπροσανατολίσει από τις πραγματικές αιτίες των καθημερινών προβλημάτων τους.
Ζώντας λοιπόν, σε μία εποχή στην οποία βιώνουμε μία από τις μεγαλύτερες κρίσεις του καπιταλιστικού συστήματος, έχουμε να αντιμετωπίσουμε μία ραγδαία διάδοση της φασιστικής ιδεολογίας αλλά και την αύξηση των ρατσιστικών πράξεων.
Είναι λογικό οι προπαγανδιστικοί τους μηχανισμοί να απευθύνονται πρώτα στις κοινωνικές ομάδες που είναι δομικά αλλά και ιδεολογικά πιο ανοιχτές, σε κοινωνικές ομάδες δηλαδή όπως αυτή των ηλικιωμένων ή των μαθητών, κοινωνικές ομάδες χωρίς συνεκτική οργάνωση, χωρίς συγκεκριμένα και κοινά πολιτικά χαρακτηριστικά, που αποτελούν μάλλον πιο πολύ, δημογραφικές ομάδες. Και αυτό ακριβώς κάνουν.

ΤΙ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΝΑ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΣΤΗ ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΜΑΣ, ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΜΑΣ...
Με τα γνωστά επιχειρήματα και προτάγματα, με τους μετανάστες ως αποδιοπομπαίο τράγο, γίνεται μια προσπάθεια από το φασιστικό μέτωπο να αποπροσανατολίσει τον κόσμο από τα πραγματικά και ουσιώδη ζητήματα. Οι μέχρι τώρα επιδόσεις του δείχνουν ότι βρίσκει πρόσφορο έδαφος σε αριθμητικά μεγάλο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας, προερχόμενο δε από διαφορετικούς και ετερόκλητους μεταξύ τους, χώρους, γεγονός που δείχνει ότι το πρόβλημα του εκφασισμού της κοινωνίας είναι υπαρκτό.
Ο διαρκής αυτός εκφασισμός της κοινωνίας γίνεται συνεχώς και πιο εμφανής.
Συνεχώς αυξάνονται τα κρούσματα ρατσιστικών επιθέσεων εις βάρος μεταναστών. Εις βάρος ανθρώπων που συναντάμε καθημερινά σε κάθε γειτονιά, ανθρώπων που προσπαθούν με αξιοπρέπεια να δουλέψουν, να σπουδάσουν και να ζήσουν μαζί μας, δίπλα μας. Κι ακόμη, ανθρώπων που τα παιδιά τους είναι συμμαθητές μας κι οι γονείς μας συνάδελφοι στη δουλειά. 
Συνεχώς αυξάνεται και ο αριθμός των μαθητών που εισχωρούν και δρουν σε φασιστικές - ρατσιστικές οργανώσεις.
Ανάμεσα στ’ άλλα, φορείς της ρατσιστικής βίας είναι τώρα, περισσότερο από ποτέ, παιδιά 16, 17 και 18 χρονών.
Οι μαθητές στο σύνολό τους πρέπει να βρίσκονται απέναντι σε κάθε τέτοιου είδους φαινόμενα, ενάντια σε κάθε είδους φασιστική - ρατσιστική βία!
Συνεχώς, τα ξεσπάσματα αυτά ρατσιστικών συμπεριφορών βρίσκουν στους κόλπους τους μαθητές, παιδιά 16, 17 και 18 χρονών.

ΠΩΣ ΑΠΑΝΤΑΜΕ…
Είναι το πλέον σίγουρο ότι, κατά τη διάρκεια της σχολικής σου ζωής, έχεις βιώσει τέτοιες συμπεριφορές, είτε λεκτικών, είτε σωματικών επιθέσεων, σε βάρος μεταναστών. Όμως, αν σκεφτείς την καθημερινή σου επαφή με την τοπική κοινωνία και τους μετανάστες της, τα μέχρι τώρα βιώματά σου, όλα αυτά δικαιολογούν μέσα σου αυτές τις επιθέσεις; Σκεπτόμενος και σκεπτόμενη όλα αυτά, έχεις καταλήξει ότι πράγματι οι μετανάστες και οι μετανάστριες είναι η πηγή των κακών και αξίζουν μίας τέτοιας βίαιης και απάνθρωπης αντιμετώπισης; 
Είναι χρέος σου να βάλεις τον εαυτό σου στη θέση των ανθρώπων αυτών, των ανθρώπων που καθημερινά υφίστανται τέτοια συμπεριφορές, σκεπτόμενος, αρχικά, καθαρά κοινωνικά και ανθρωπιστικά.
Σε δεύτερο χρόνο, η απάντηση σε τέτοια φαινόμενα υπερβαίνει μία κοινωνική και ανθρωπιστική αντιμετώπιση. Ακριβώς επειδή τα πράγματα είναι πιο πολύπλοκα, η μόνη απάντηση που μπορεί να δοθεί είναι μέσω του διαβάσματος και της προσωπικής ενασχόλησης με το φαινόμενο, ίσως και σε ένα πιο θεωρητικό επίπεδο. Μέσω του διαβάσματος αυτού, σου δίνεται η ευκαιρία να διαμορφώσεις μία κριτική ικανότητα η οποία να σου επιτρέπει, μόνος σου να απαντάς σε τέτοιου είδους φαινόμενα. Μία κριτική ικανότητα η οποία να λειτουργεί ως αμυντικός μηχανισμός απέναντι στον καθένα που προσπαθεί να σε πείσει να στραφείς προς την άκρα δεξιά, κατά των μεταναστών και ενάντια σε κάθε τι διαφορετικό.
Η όλη διαδικασία πρέπει να γίνει, δυστυχώς, έξω απ’ το πλαίσιο του σχολείου, ακριβώς επειδή και το σχολείο έμμεσα λειτουργεί προς την ίδια κατεύθυνση. Ακριβώς επειδή ο ρόλος που το σχολείο διαδραματίζει
στην κοινωνία είναι τέτοιος ώστε να εξυπηρετεί τα συμφέροντα του συστήματος και επομένως είναι κατά κάποιο τρόπο απέναντι σε μία τέτοιου είδους προσπάθεια. 
Θεωρούμε ότι είναι χρέος του καθενός από εμάς, μέχρι η ίδια η κοινωνία να είναι έτοιμη να αντιδράσει και να είναι σε θέση να αναλύσει και να καταπολεμήσει το φαινόμενο να αποσαφηνίσει λίγο το φαινόμενο.

ΤΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΦΑΣΙΣΜΟΣ…
ΦΑΣΙΣΜΟΣ. Η πιο αντιδραστική μορφή δικτατορίας του χρηματιστικού κεφαλαίου, στηριζόμενη σε τρομοκρατικές τακτικές, που την εγκαθιδρύει η ιμπεριαλιστική αστική τάξη με σκοπό να συντρίψει την αντίσταση της εργατικής τάξης και όλων των προοδευτικών δυνάμεων της κοινωνίας. 
Αποτελεί πολιτικό-κοινωνικό σύστημα της άκρας δεξιάς με έντονα αυταρχικό και εθνικιστικό χαρακτήρα, βασιζόμενο στον ολοκληρωτισμό. 
Ιδεολογικά, αποτελεί τον πιο μαύρο σκοταδισμό, μία “φιλοσοφία” και “ηθική” στηριζόμενη στον ρατσισμό και τον φυλετισμό.
Αυτά που κυρίως χαρακτηρίζουν τον φασισμό είναι η κατάργηση όλων των “δημοκρατικών ελευθεριών”, ακόμα και των πιο στοιχειωδών, η διάλυση κάθε εργατικής και προοδευτικής οργάνωσης και η εγκαθίδρυση καθεστώτος ανοιχτής τρομοκρατίας, με σκοπό να κρατηθεί με κάθε κόστος στην εξουσία η αστική τάξη αναπαράγοντας μέσω των μηχανισμών της, την κυρίαρχη ιδεολογία της.
Για το σκοπό αυτό, επιστρατεύεται κάθε μηχανισμός τον οποίο η αστική τάξη ελέγχει (αστικά κόμματα, Μ.Μ.Ε., εκπαίδευση κλπ). Προσπαθεί μέσα απ’ τους μηχανισμούς αυτούς να προβάλλει την “εθνική ενότητα”, το “εθνικό συμφέρον”, την “εθνική ανωτερότητα” ως κύριο μέλημα του καθενός.
Στην ελληνική περίπτωση για την ενδυνάμωση του αισθήματος της «εθνικής ανωτερότητας», χρησιμοποιούν τους μετανάστες ως αποδιοπομπαίους τράγους.
Προσπαθούν, μέσω αυτών, να πείσουν το λαό ότι για την ανεργία, για την εγκληματικότητα και τη βία, την ευθύνη την έχουν οι μετανάστες. Προσπαθούν εν ολίγοις, με κάθε τρόπο, προβάλλοντας τα παραπάνω ως «πηγή όλων των κακών» να αποπροσανατολίσουν το λαό από την πραγματική αιτία του προβλήματος που δεν είναι άλλη από το ίδιο το σύστημα.
Πηγή όλων των κακών δεν είναι οι μετανάστες. Για την ανεργία και την εγκληματικότητα, δεν ευθύνονται οι μετανάστες, αλλά το ίδιο το σύστημα.
Εγκληματικότητα υπήρχε ανέκαθεν και η αύξηση αυτής είναι ένα από τα αποτελέσματα της οικονομικής ύφεσης. Αιτία δεν είναι οι μετανάστες, όσο κι αν προσπαθούν να φανεί έτσι. Αιτία της εγκληματικότητας, στο μεγαλύτερο μέρος της, είναι η ανεργία και αιτία αυτής, η οικονομική και πολιτική κατάσταση της χώρας.
Όσο αυτό δε γίνεται αντιληπτό από την πλειοψηφία του λαού, δεκανίκια όπως αυτό της άκρας δεξιάς θα συνεχίσουν να αναπτύσσονται και να αποκτούν δύναμη. Θα δημιουργείται, πρόσφορο έδαφος για εθνικιστικές, φασιστικές, ακροδεξιές και ναζιστικές αντιλήψεις. Θα δίνεται βήμα σε εκπροσώπους ακροδεξιών αντιλήψεων, θα προωθείται η φασιστική ρητορεία.
Πρέπει λοιπόν καθένας από μας να σταθεί, συλλογικά και οργανωμένα απέναντι. Είναι καθήκον όλων μας να παλέψουμε για την εξάλειψη κάθε στοιχείου φασισμού και ακροδεξιών αντιλήψεων, από κάθε κομμάτι της κοινωνίας από τη δουλειά, τα πανεπιστήμια, τα σχολεία.

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΤΕΛΟΣ...
Σκοπός μας δεν είναι να σε προσανατολίσουμε κομματικά και ούτε να σου φορέσουμε τις δικές μας παρωπίδες. Είναι ουσιαστικά ένα κάλεσμα για να επιστρατεύσεις τη δική σου λογική. Να χρησιμοποιήσεις τη δική σου κριτική σκέψη και όχι την “ψευτοϊδεολογία” που υιοθετούν οι εκάστοτε πατριώτες και που πρωταρχικός τους σκοπός είναι να σε κάνει μισάνθρωπο.
Η εποχή αφήνει περιθώρια στο να πέσουμε στην παγίδα των νεοναζί σειρήνων που η διεστραμμένη λογική τους συνοψίζεται στην κινέζικη παροιμία “Κοιτάς το δέντρο και χάνεις το δάσος.” Σκοπός δικός μας και του καθενός, πρέπει να είναι να μην επιτραπεί να συμβεί κάτι τέτοιο, να μην αφήσουμε να διαδοθεί άλλο ο φασισμός πουθενά, σε καμία γειτονιά, σε κανένα χώρο δουλειάς, σε κανένα σχολείο.

ΟΥΤΕ ΣΤΗ ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑ, ΟΥΤΕ ΠΟΥΘΕΝΑ,
ΤΣΑΚΙΣΤΕ ΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΣΕ ΚΑΘΕ ΓΕΙΤΟΝΙΑ

Πρωτοβουλία μαθητών από τη Στρούγκα

Τετάρτη 12 Σεπτεμβρίου 2012

Αλληλεγγύη στην κατάληψη Δέλτα

Σήμερα το πρωί, δυνάμεις της αστυνομίας με συνοδεία εισαγγελέα εισέβαλαν στην κατάληψη Δέλτα στην Θεσσαλονίκη. Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στους συλληφθέντες συντρόφους και για ενημερωτικούς λόγους αναδημοσιεύουμε την πρώτη ανακοίνωση της συνέλευσης αλληλεγγύης που πραγματοποιήθηκε το μεσημέρι όπως και το κείμενο που διαβάζεται στη μικροφωνική που γίνεται αυτή την ώρα στη Θεσσαλονίκη.

Την Τετάρτη 12/9 πραγματοποιήθηκε εισβολή στην κατάληψη ΔέΛΤΑ, συνελήφθησαν 10 σύντροφοι και συντρόφισσες που βρίσκονταν εκείνη τη στιγμή στο κτίριο της κατάληψης, κατασχέθηκαν χρήματα και υποδομές και σφραγίστηκε η μπροστινή πόρτα του κτιρίου.

Όταν αλληλέγγυοι προσπάθησαν να προσεγγίσουν το κτίριο της κατάληψης, δέχτηκαν τραμπουκισμό από τις χακί διμοιρίες που περιφρουρούσαν την επιχείρηση και προσήχθησαν 4 άτομα τα οποία και αφέθηκαν ελεύθερα.

Στη 13:00 πραγματοποιήθηκε συνέλευση από 100+ αλληλέγγυους/ες και προγραμματίστηκαν αρχικά τα εξής:

1) Μικροφωνική αντιπληροφόρησης στην Καμάρα στις 18:30

2) Παράσταση αλληλεγγύης στην Γ.Α.Δ.Θ. στις 21:00 με ραντεβού στα ΚΤΕΛ στις 20:45 δηλαδή μετά την μικροφωνική (Εάν δεν αφεθούν ελεύθεροι μέχρι το βράδυ)

3) Συγκέντρωση στα δικαστήρια αύριο 13/9

4) Επόμενη συνέλευση για περισσότερες δράσεις αύριο 13/9 και 18:00 στο πολυτεχνείο

Κατάληψη ΔέΛΤΑ
Αλληλέγγυοι/ες

***


Η κατάληψη Δέλτα είναι ένας ανοιχτός κοινωνικός-πολιτικός χώρος. Αποτελεί μόνιμη στέγη και τόπο συνεύρεσης-συζήτησης-δράσης για πολύ κόσμο που σκέφτεται και δρά επαναστατικά, ενάντια στην καταπίεση που γεννά το σύστημα. Στο κτίριο στεγάζονται υποδομές όπως βιβλιοθήκη, τυπογραφείο, γυμναστήριο, διάφορα εργαστήρια δημιουργίας, παιδότοπος, χώρος συναυλιών κ.α. Επίσης συστεγάζεται το κινηματικό ραδιόφωνο Radio Revolt καθώς και άλλες ομάδες/συλλογικότητες.

Έχουν πραγματοποιηθεί εκδηλώσεις πολιτικού, πολιτιστικού χαρακτήρα, αλληλεγγύης σε πολιτικούς κρατούμενους κ.α. Για όλους αυτούς τους λόγους η κατάληψη Δέλτα αποτελεί στόχο για το κράτος και όπως και στο παρελθόν έχουν γίνει αρκετές απόπειρες καταστολής της δράσης της, έτσι και τον τελευταίο καιρό υπήρχε πίεση από τη μεριά του ΑΤΕΙ Θεσσαλονίκης προς τη ΔΕΗ για τη διακοπή του ρεύματος του κτιρίου.

Σήμερα 12/9/2012 νωρίς το πρωί αστυνομικές δυνάμεις αποτελούμενοι από ΕΚΑΜ, ΜΑΤ, Ζητάδες και ασφαλίτες εισέβαλαν στην κατάληψη Δέλτα καταστρέφοντας την κεντρική πόρτα. Συνέλαβαν 10 συντρόφους που βρίσκονταν εκείνη τη στιγμή μέσα στο κτίριο. Προέβησαν σε φθορές στο κτίριο και στις υποδομές του, κατέσχεσαν χρήματα, εξοπλισμό και προσωπικα αντικείμενα και στη συνέχεια σφράγισαν την είσοδο της κατάληψης. Αλληλέγγυος κόσμος που συγκεντρώθηκε σε κοντινή απόσταση και επιχείρησε να προσεγγίσει την κατάληψη απωθήθηκε από τα ΜΑΤ με αποτέλεσμα την προσαγωγή 4 ατόμων που εγκλωβίστηκαν σε διπλανό μαγαζί. Οι τελευταίοι 4 προσαχθέντες είναι ελεύθεροι, επίσης δεν υπάρχουν τραυματισμοί από τη συμπλοκή.

Η κατάληψη Δέλτα είμαστε όλοι εμείς, οι συνειδήσεις και οι διαθέσεις μας δεν καταστέλλονται.

ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΘΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΟΥΜΕ ΕΔΩ
Η ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΔΕΛΤΑ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ
10, 100, ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕΝΑ ΚΟΣΜΟ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗΣ ΣΗΨΗΣ

Τρίτη 11 Σεπτεμβρίου 2012

Τόσο μακριά, τόσο κοντά: Το παρόν και το μέλλον του κινήματος στην Ισπανία

Αυτή την Πέμπτη 13 Σεπτέμβρη 2012, στις 8.30 μμ θα πραγματοποιηθεί στη Στρούγκα, Δεκελείας 116, Ν. Φιλαδέλφεια εκδήλωση-συζήτηση με θέμα: "Τόσο μακριά, τόσο κοντά: Το παρόν και το μέλλον του κινήματος στην Ισπανία. Σύγχρονα εγχειρήματα αυτοδιαχείρισης στη Βαλένθια". 

Η εκδήλωση θ' ανοίξει με εισήγηση συντρόφου από τη Βαλένθια.

Σας περιμένουμε.


Σάββατο 8 Σεπτεμβρίου 2012

Οι κινηματογραφικές προβολές του Σεπτέμβρη

Το Cine Strouga ξαναλειτουργεί στην πίσω αυλή, από την Κυριακή 16/9 και κάθε Κυριακή. Αυτό τον μήνα βλέπουμε:

16/9/2012: "Άδικος Κόσμος" του Φίλιππου Τσίτου (201)
Ένας προανακριτής της αστυνομίας, στην προσπάθειά του να σώσει έναν άδικα κατηγορούμενο, σκοτώνει κατά λάθος έναν εκβιαστή. Οι σχέσεις του με τους μάρτυρες του εγκλήματος θα περιπλακούν επικίνδυνα όταν στη μέση μπουν η απληστία και ο έρωτας.

23/9/2012: "Το Λιμάνι της Χάβρης" του Άκι Καουρισμάκι (2011)
Ένας μεσήλικας λούστρος περιθάλπει και δίνει καταφύγιο σε έναν νεαρό Αφρικανό μετανάστη χωρίς χαρτιά, τον οποίο αναζητά η αστυνομία.

30/9/2012: "Τα Χιόνια του Κιλιμάντζαρο" του Ρομπέρ Γκεντιγκιάν (2011)
Ένα ζευγάρι πενηνταπεντάρηδων, ο άντρας του οποίου έχει χάσει πρόσφατα τη δουλειά του, πέφτει θύμα ληστείας. Δεν ξέρει πώς να αντιδράσει όμως όταν διαπιστώνει ότι αυτή έχει οργανωθεί από έναν επίσης απολυμένο πρώην συνάδελφο του συζύγου, ο οποίος αναθρέφει μόνος τα δύο μικρά αδέρφια του.

Οι προβολές ξεκινούν στις 8.30 και η είσοδος φυσικά είναι ελεύθερη. Σας περιμένουμε.

Πέμπτη 30 Αυγούστου 2012

Συγκέντρωση και πορεία ενάντια στην κρατική και φασιστική τρομοκρατία

ΣΑΒΒΑΤΟ 1/9, 17:00
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΜΟΝΑΣΤΗΡΑΚΙ
ΠΟΡΕΙΑ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ

Βιώνουμε το τελευταίο διάστημα την πιο εφιαλτική φάση της επίθεσης του κράτους και του κεφαλαίου: τη δαιμονοποίηση, την εγκληματοποίηση και τα πογκρόμ εναντίον των πιο υποτιμημένων κομματιών της κοινωνίας. Η επίσημη πολιτική του κράτους όπως εφαρμόζεται με την εκστρατεία "Ξένιος Ζευς", τη δίωξη οροθετικών εκδιδόμενων γυναικών, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών, την εκκένωση καταυλισμών τσιγγάνων αλλά και τη δημόσια διαπόμπευση αγωνιστών συμπληρώνεται από τα παρακρατικά τάγματα ασφαλείας των φασιστών με τις εκατοντάδες δολοφονικές επιθέσεις κατά μεταναστών και την πρόσφατη δολοφονία του νεαρού Μαροκινού στις 12 Αυγούστου.

Εδώ και αλλού, η καπιταλιστική κρίση καθώς οξύνεται σπρώχνει όλο και μεγαλύτερο μέρος των ντόπιων και μεταναστών προλετάριων στην εργασιακή αχρηστία/εφεδρεία και την εξαθλίωση. Η υποτίμηση της εργασίας, ο ασφυκτικός έλεγχος και η απαξίωση της ζωής επιβάλλεται οργανωμένα σε εκατομμύρια προλετάριους. Η εκστρατεία δαιμονοποίησης και εγκληματοποίησης στοχεύει στη μετατροπή του διάχυτου κοινωνικού φόβου αλλά και της οργής που πηγάζει από την κρίση σε φόβο, απάθεια ή "κανιβαλισμό" εναντίον των πιο περιθωριοποιημένων κοινωνικών κομματιών. Στα ρατσιστικά παραληρήματα που κατακλύζουν το δημόσιο χώρο συναντιούνται οι περισσότερες δυνάμεις του πολιτικού συστήματος και των media με τους δηλωμένους φασίστες και όλοι αυτοί με τον διάχυτο κοινωνικό φόβο.

Με το πρόσχημα του αποτρόπαιου βιασμού και κακοποίησης της 15χρονης κοπέλας στην Πάρο από έναν Πακιστανό άνδρα, κάποιες φασιστικές ιντερνετικές περσόνες και ομάδες καλούν το Σάββατο σε κεντρικό σημείο της πόλης με στόχο να ενισχύσουν τη ρατσιστική ρητορική που προσδίδει στερεοτυπικά στους μετανάστες την ιδιότητα του εξ ορισμού εγκληματία για να δικαιολογήσουν τις άγριες επιθέσεις και τα λιντσαρίσματα. Επιχειρούν έτσι να τοποθετηθούν στο δημόσιο χώρο με το πρόσχημα μιας δήθεν ευαισθησίας σε σχέση με το συγκεκριμένο συμβάν η οποία φαντάζει από γελοία έως εξοργιστική καθώς προέρχεται από τους ίδιους τους υπερασπιστές της πατροπαράδοτης πατριαρχικής συνθήκης που πατάει πάνω στα γυναικεία σώματα.

Ο αγώνας ενάντια στη φασιστική τρομοκρατία και τα αστυνομικά πογκρόμ αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι του αγώνα ενάντια στο κεφάλαιο και το κράτος. Ξεπερνώντας τους διαχωρισμούς που θέλουν να μας επιβάλλουν, όλοι και όλες μαζί "ντόπιοι" και μετανάστες προλετάριοι αγωνιζόμαστε αυτοοργανωμένα για έναν κόσμο χωρίς κράτος και αφεντικά, χωρίς σύνορα και εκμετάλλευση, χωρίς τις ιεραρχίες, τη βία και τους καταναγκασμούς της πατριαρχίας.

ΝΑ ΤΣΑΚΙΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΑ ΠΟΓΚΡΟΜ
ΚΟΙΝΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΝΤΟΠΙΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ

αντιφασίστες-αντιφασίστριες

Τετάρτη 22 Αυγούστου 2012

Συγκέντρωση διαμαρτυρίας στη Δημοτική Αγορά Κυψέλης

Το Σάββατο 18 Αυγούστου οι αρμόδιες υπηρεσίες του δήμου Αθηναίων επικουρούμενες από δυνάμεις των ΜΑΤ εισέβαλαν στην κατειλημμένη Δημοτική Αγορά της Κυψέλης. Τη Δευτέρα 27 Αυγούστου στις 6 το απόγευμα η συνέλευση της κατάληψης καλεί σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από την Αγορά, Φωκίωνος Νέγρη 42 στην Κυψέλη. Ας είμαστε όλοι εκεί. Παρακάτω μπορείτε να διαβάσετε την ανακοίνωση της συνέλευσης της Ανοιχτής Κατάληψης της Δημοτικής Αγοράς Κυψέλης.

Τους τελευταίους μήνες, η δημοτική αρχή με επικεφαλής τον κ. Καμίνη, έχει ξεκινήσει μια οργανωμένη προσπάθεια να πάρει τη Δημοτική Αγορά της Κυψέλης από τα χέρια των κατοίκων, προφασιζόμενη μια κενή λόγου απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, στην οποία δεν περιγράφει καν τους στόχους και τις επιδιώξεις για το συγκεκριμένο χώρο. Αποκορύφωμα αυτού του συντονισμένου σχεδίου αποτέλεσε η επέμβαση των ΜΑΤ τα ξημερώματα του Σαββάτου 18 Αυγούστου, που με εντολή του Δήμαρχου Αθήνας Καμίνη, επιχείρησαν να θέσουν τέλος στη λειτουργία  της αυτοδιαχειριζόμενης  Δημοτικής Αγοράς της  Κυψέλης, βάζοντας λουκέτο και απαγορεύοντας την είσοδο σε αυτή των  βιοκαλλιεργητών στην προγραμματισμένη βδομαδιάτικη Λαϊκή Αγορά των προϊόντων τους.
 
Η Δημοτική Αγορά της Κυψέλης, λειτουργεί με πρωτοβουλία των κατοίκων της περιοχής ως ανοιχτός αυτοδιαχειριζόμενος και αντιεμπορικός χώρος. Αποτελεί μια πραγματική κυψέλη επικοινωνίας για τη γειτονιά μας. Είναι ένα ζωντανό κύτταρο άμεσης δημοκρατίας, αυτοδιαχείρισης και αλληλεγγύης, ένας ελεύθερος χώρος έκφρασης, ζύμωσης και σύνθεσης των απόψεων εργαζομένων και κατοίκων, καθώς και αντίδρασής τους στις ανελέητες οικονομικές επιθέσεις, που δέχονται τα τελευταία χρόνια από τις μνημονιακές κυβερνήσεις.
 
Στα σχεδόν 6 χρονιά λειτουργίας της έχουν φιλοξενηθεί πάνω από 600 πολιτιστικές εκδηλώσεις (θεατρικές παραστάσεις, μουσικά δρώμενα και συναυλίες, εκθέσεις ζωγραφικής και φωτογραφίας, συλλογικές κουζίνες, εκδηλώσεις δημόσιων σχολείων, χαριστικό παζάρι κ.τ.λ.) και πολλές επίκαιρες θεματικές συζητήσεις. [Αλήθεια στα δημοτικά πολιτιστικά κέντρα πόσες έχουν γίνει;] Τον περασμένο Ιούνιο πραγματοποιήθηκε, στο πλαίσιο της απογράφης, εβδομαδιαίο σεμινάριο για την επαρκή κατάρτιση των απογραφέων του 6ου διαμερίσματος. Η Δημοτική Αγορά της Κυψέλης λειτουργεί, επίσης, ως χώρος συνέλευσης εργαζομένων και τοπικών κινήσεων, φιλοξενώντας, μεταξύ άλλων, λαϊκές συνελεύσεις, συνελεύσεις ενάντια στα χαράτσια, συνελεύσεις εργαζομένων και ανέργων κτλ. Κάθε Τρίτη πραγματοποιούνται παρουσιάσεις λογοτεχνικών βιβλίων και κάθε Τέταρτη προβάλλονται κινηματογραφικές ταινίες. Σε καθημερινή βάση γίνονται μαθήματα ελληνικών σε μετανάστες και λειτουργεί δανειστική βιβλιοθήκη. Τέλος, κάθε Σάββατο γίνεται αγορά βιοκαλλιεργητών.
 
Δεν τρέφουμε καμία αυταπάτη ότι μια δημοτική αρχή που διαλύει κάθε κοινωνική δομή θέλει να αξιοποιήσει τη Δημοτική Αγορά για την υλοποίηση κοινωνικής πολιτικής και υπέρ των πολιτών. Η κίνηση αυτή λοιπόν δεν είναι τυχαία, αλλά ενορχηστρώνεται από την συγκυβέρνηση (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ) και το δήμαρχο Καμίνη, σε αγαστή συνεργασία με τις υπόλοιπες δημοτικές παρατάξεις της κυβερνητικής συμμαχίας και τους φασίστες της Χρυσής Αυγής, ενάντια σε κάθε ελεύθερο χώρο διακίνησης ιδεών και αντίστασης στις κυρίαρχες πολιτικές, συνεχίζοντας τον εξοντωτικό πόλεμο ενάντια στα εργατικά και λαϊκά στρώματα. Άλλωστε, μιλάμε για την ίδια δημοτική αρχή, η οποία διαλύει τις δημοτικές δομές πρόνοιας, κλείνει δημόσια ιατρεία, σχολεία και νηπιαγωγεία, απολύει συμβασιούχους, κόβει το νερό στους ελάχιστους χώρους πρασίνου (βλέπε πάρκο Κύπρου & Πατησίων), συμπεριφέρεται στους αστέγους σαν της γης τους κολασμένους, στηρίζει τα πογκρόμ της αστυνομίας ενάντια στους κατατρεγμένους μετανάστες και θέλει να απαγορεύσει τις διαδηλώσεις.
 
Η συνέλευση της Ανοικτής Δημοτικής Αγοράς της Κυψέλης καταγγέλλει την επέμβαση των ΜΑΤ και τις μεθοδευμένες πρακτικές ενάντια τόσο στο ζωντανό κύτταρο της αγοράς, όσο και σε κάθε άλλο ελεύθερο χώρο. Καλούμε τους εργαζομένους, την αγωνιζόμενη νεολαία, τους κατοίκους της γειτονιάς, τις τοπικές λαϊκές συνελεύσεις, τα αυτοδιαχειριζόμενα στέκια και καταλήψεις, τους πολιτικούς φορείς, που δραστηριοποιούνται στην γειτονιά μας, τις δημοτικές αντιμνημονιακές παρατάξεις καθώς και κάθε ελεύθερο σκεπτόμενο άνθρωπο σε στήριξη και αλληλεγγύη της ΑΝΟΙΚΤΗΣ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΑΓΟΡΑΣ ΤΗΣ ΚΥΨΕΛΗΣ.
 
Η καταστολή και η τρομοκρατία δεν θα περάσουν…Κάτω τα χέρια από τους  ελευθέρους χώρους…
ΝΑ ΒΓΟΥΜΕ ΜΠΡΟΣΤΑ, ΝΑ ΑΝΑΔΕΙΞΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΤΗ ΖΩΗ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ…ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΤΟΥΣ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ…
 
Συνέλευση της Ανοιχτής Κατάληψης της  Δημοτικής Αγοράς Κυψέλης
 
Κάλεσμα σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας τη Δευτέρα 27/08 στις 18:00 στη Δημοτική Αγορά της Κυψέλης (Φωκίωνος Νέγρη 42)
 
Ανοικτή  Δημοτική Αγορά της Κυψέλης
 
http://agorakypselis.gr