Σαββάτο 15 Μαίου στη Στρούγκα 5-8μμ

Παιδικό εργαστήρι:

"Τα δικαιώματα των παιδιών"
με παραμύθι, διάλογο, θεατρικό παιχνίδι, έκφραση, κατασκευή.

Παράλληλα με το εργαστήρι, θα γίνει και κύκλος γονέων...

Xωρίς παπά και χωροφύλακα!

Η Μαριναλέντα, µια κοινότητα 2.645 κατοίκων στην Ανδαλουσία, δεν έχει ανεργία, δεν έχει αστυνοµικούς και τα σπίτια της νοικιάζονται µε 15 ευρώ τον µήνα. Ο δήµαρχός της, ο κοµµουνιστής Χουάν Μανουέλ Σάντσες Γκορντίγιο, επανεκλέγεται εδώ και 31 χρόνια.

Εδώ και πολλά χρόνια, την εβδοµάδα που οι άλλες πόλεις στην Ισπανία γιορτάζουν το Πάσχα, στη Μαριναλέντα γιορτάζουν την ειρήνη. «Ο δήµαρχός τους είναι τρελός», λένε στο γειτονικό χωριό. «Ενώ εµείς οι άλλοι Ισπανοί κάνουµε θρησκευτικές λιτανείες, εκείνοι κάνουν επί 5 µέρες πάρτι». Πολλοί νέοι από τη Σεβίλλη, τη Γρανάδα, τη Μαδρίτη, πηγαίνουν για να γιορτάσουν µε τους χωρικούς της Μαριναλέντας.

Οταν εξελέγη για πρώτη φορά, το 1979, ο Γκορντίγιο ήταν ο νεώτερος δήµαρχος στην Ισπανία. Το 1986, έπειτα από 12 χρόνια αγώνων και καταλήψεων κυρίως από τις γυναίκες του χωριού, η Μαριναλέντα κατάφερε να πάρει από ένα γαιοκτήµονα 12.000 στρέµµατα γης και να δηµιουργήσει έναν αγροτικό συ νεταιρισµό από τον οποίο ζει σήµερα σχεδόν όλο το χωριό. «Η γη δεν ανήκει σε κανέναν, η γη δεν αγοράζεται, η γη ανήκει σε όλους!», λέει ο δήµαρχος.

Στον συνεταιρισµό Εl Ηumoso οι συνεταίροι εργάζονται 6½ ώρες την ηµέρα, από τη Δευτέρα ώς το Σάββατο, δηλαδή 39 ώρες την εβδοµάδα. Ολοι έχουν τον ίδιο µισθό, ανεξάρτητα από τη δουλειά που κάνουν. Οι συγκοµιδές (ελαιόλαδο, αγκινάρες, πιπεριές κ.λπ.) συσκευάζονται στο µικρό εργοστάσιο Ηumar Μarinaleda που βρίσκεται στη µέση του χωριού και στο οποίο εργάζονται, σε πολύ χαλαρή ατµόσφαιρα, περίπου 60 γυναίκες και 4-5 άνδρες. Τα προϊόντα πωλούνται κυρίως στην Ισπανία. Τα έσοδα του συνεταιρισµού δεν µοιράζονται, αλλά επενδύονται και πάλι στον συνεταιρισµό για να δηµιουργηθούν δουλειές. Γι’ αυτό στο χωριό δεν υπάρχουν άνεργοι. Οµως ακόµη και σε εποχές που δεν υπάρχουν αρκετές γεωργικές δουλειές για όλους, οι µισθοί καταβάλλονται.

Στη Μαριναλέντα, η στέγαση, η εργασία, ο πολιτισµός, η εκπαίδευση και η υγεία θεωρού νται δικαίωµα. Μια θέση στον παιδικό σταθµό µε όλα τα γεύµατα κοστίζει 12 ευρώ τον µήνα. Από την άλλη, «εδώ δεν έχουµε χωροφύ λακες, θα ήταν µια άχρηστη σπατάλη», λέει ο δήµαρχος. «Δεν έχουµε ούτε παπά - δόξα τω Θεώ!», προσθέτει γελώντας. Πάντως η ελευθερία της λατρείας είναι εγγυηµένη και το Πάσχα έγινε µια µικρή θρησκευτική λιτανεία, η οποία πέρασε διακριτικά από τους δρόµους του χω ριού, χωρίς θεατές και αποφεύγοντας την πλατεία όπου γινόταν η γιορτή.

«Εφαρµόζουµε µια συµµετοχική δηµοκρατία, αποφασίζουµε για όλα, από τους φόρους ώς τις δηµόσιες δαπάνες, σε µεγάλες συνελεύσεις. Πολλά κεφάλια δίνουν πολλές ιδέες», λέει ο Γκορντίγιο. «Ξέρουµε πως οι άνθρωποι µπορούµε να δουλεύουµε και για άλλες αξίες, όχι αποκλειστικά για το χρήµα».

Απόγευμα πρωτομαγιάς στη Στρούγκα - Κυριακή 2 Μαίου

-Παιδικό εργαστήρι (κατασκευές) 5-8μμ
-Καραγκιόζης 8.30μμ
- Ταινία μικρού μήκους "Ένας χρόνος κατειλημένη Στρούγκα 9.30μμ
και μουσική...



Κυριακή 2 Μάη στις 12μμ
Παιδικό εργαστήρι:
"Φτιάχνουμε ένα καράβι για τη Γάζα"

Eλλάδα 2010 p.c. (post credit)

Τρίτη 27/4 6.30μμ - Όλοι στους δρόμους!

Όχι στο μέλλον που μας ετοιμάζουν. Να πάρουμε τις ζωές μας πίσω!

Λάβαμε και αναδημοσιεύουμε χωρίς σχόλια...

Μιας και ως χώρα έχουμε γίνει δημοφιλής (με την κακή έννοια), μιας και μας επισκέπτεται κόσμος και κοσμάκης, από τους καλωδιωμένους ρεπόρτερ γερμανικών καναλιών μέχρι τους ατσαλάκωτους τεχνοκράτες του ΔΝΤ ή της Κομισιόν (όλοι γεμάτοι περιέργεια και όρεξη να ανακαλύψουν την άγνωστη Ελλάδα της χλίδας, της σπατάλης, της ρεμούλας, της λαμογιάς και της ελεγχόμενης χρεοκοπίας), θα πρότεινα να τους συστήσουμε εναλλακτικό πρόγραμμα ξενάγησης. Μακριά από τους υψηλούς ορόφους των υπουργείων και των κρατικών υπηρεσιών, μακριά από τις μαρίνες με τα ακριβά σκάφη αναψυχής, μακριά από τους περιβόλους των βορείων προαστίων και τις αυλές των νότιων, μακριά και από τους «ναούς» της νυχτερινής ζωής όπου καίγονται τα τελευταία αποθέματα λίπους της μεσοαστικής Ελλάδας.

ΥΠΑΡΧΕΙ, ΒΛΕΠΕΤΕ, μια Ελλάδα εξοβελισμένη από τα δελτία των 8, από τα σίριαλ με τους υστερικούς μικροαστούς, από τις λάιφ στάιλ εκπομπές του μεσημεριού, από τα παγερά (χαλκευμένα ή όχι) στατιστικά στοιχεία του κράτους, από την ειδησεογραφία των εφημερίδων, από τους στίχους των τραγουδιών, ακόμη και από τη σύγχρονη λογοτεχνία που έχει μια έμμονη προτίμηση στις υπαρξιακές αγωνίες και νευρώσεις ανθρώπων που, αν μη τι άλλο, δεν διανοήθηκαν ποτέ ότι θα μείνουν με άδειες τσέπες. Υπάρχει μια Ελλάδα που σπάει την κρούστα της επικοινωνίας μόνον όταν έχει να διαθέσει αρκετούς νεκρούς για τα βραδινά δελτία. Μια Ελλάδα που σήμερα τη θεωρούμε φθίνουσα και περιθωριακή, αλλά είναι μαθηματικά βέβαιο ότι η κρίση θα της δώσει και πάλι τις καταθλιπτικές διαστάσεις μιας υποτελούς και μίζερης πλειοψηφίας. Μια Ελλάδα που μένει στο Πέραμα, στην Κοκκινιά, στο Κερατσίνι, στα Καμίνια, στη Δραπετσώνα, στις γειτονιές του Πειραιά που έδωσαν άφθονο υλικό στους προλεταριακούς μύθους του παρελθόντος μας, αλλά σήμερα νομίζουμε ότι είναι θαμμένες κάτω από τα αλλεπάλληλα στρώματα εκσυγχρονισμού.

Ξεναγός σ’ αυτή την απρόσμενη ξενάγηση είναι ο Χρήστος Οικονόμου (συγγραφέας) που έχει επιλέξει το δύστροπο και όχι τόσο δημοφιλές είδος του διηγήματος για να συνθέσει μια τοιχογραφία για την κατάσταση της εργατικής τάξης στις γειτονιές του Πειραιά. Σπαράγματα πραγματικότητας, αντιήρωες του «μειοψηφικού» προλεταριάτου, απολυμένοι, άνεργοι, άνθρωποι θυμωμένοι, φοβισμένοι, εκδικητές, συμβιβασμένοι, υποταγμένοι, προδομένοι, χρεωμένοι δανειολήπτες, εγκαταλελειμμένες σύζυγοι, συνταξιούχοι του ΙΚΑ είναι οι πρωταγωνιστές των 16 ιστοριών της συλλογής «Κάτι θα γίνει, θα δεις» του Χρήστου Οικονόμου.

Η στήλη δεν αποτελεί βήμα κριτικής λογοτεχνίας -όπως δεν προορίζεται για κριτική σινεμά, θεάτρου, εικαστικών, παρ’ ότι έχει κλέψει πολλές φορές την αφορμή από αυτά για να δώσει όψεις του οικονομικού πολιτισμού που διαπερνά διάφορες διαστάσεις της ύπαρξής μας. Δεν έχω, λοιπόν, προθέσεις λογοτεχνικής αξιολόγησης αυτού του βιβλίου, αλλά βρήκα στις ιστορίες αυτές μια γλαφυρή, ολοζώντανη συνηγορία για την καταστροφή που συντελείται εδώ και χρόνια στο ανθρώπινο δυναμικό αυτής της χώρας, καταστροφή κρυμμένη πίσω από βιτρίνες ευδαιμονίας. Καταστροφή σωματική, ψυχική, συναισθηματική, που τις ακραίες της εκφράσεις, πριν τις δούμε στις ιστορίες «τρομοκρατίας» που γέμισαν τις τελευταίες μέρες τις τηλεοπτικές μας οθόνες, τις αναγνωρίζουμε στις εκμυστηρεύσεις απελπισίας αλλά και μίσους αρκετών από τους ήρωες του Χρήστου Οικονόμου.

Η Έλλη, που μόλις την έχει εγκαταλείψει ο σύντροφός της μαζί με τις οικονομίες του κοινού κουμπαρά τους, τρώει το σιμιγδαλένιο ομοίωμα του φυγάδα. Συντροφιά της πια η «η μοχθηρή φτώχεια η πρόστυχη. Πλάσμα του σπιτιού τώρα κι αυτή, κατοικίδιος αρουραίος». Ένας αγριεμένος έφηβος γίνεται σύγχρονη προσομοίωση του παραμυθιού των παιδικών του χρόνων κι αναρωτιέται αν «μπορεί οι εργάτες και οι φτωχοί τού σήμερα να ’ναι τα μολυβένια στρατιωτάκια της επόμενης χιλιετίας». Ο Μάο έχει γίνει ο ακοίμητος φρουρός μιας γειτονιάς βυθισμένης στον φόβο του άλλου, αν και ο ίδιος απλώς παραμονεύει για μιαν εκδίκηση. Ο Παυλάκης ονειρεύεται ότι γίνεται ο αόρατος ληστής των τραπεζών κι ότι φτιάχνει ένα μεγάλο σπίτι, μια έπαυλη με πισίνα και κήπο και χώρο για όλους τους φίλους του – μικρό όραμα ιδιοτελούς αλληλεγγύης. Ένας πατέρας προσεύχεται μπροστά στο ΑΤΜ της τράπεζας να γίνει ένα θαύμα και να του δώσει ο κενός λογαριασμός του τα λεφτά που δεν έχει. Ένας σιδεράς κάνει την «πιο αποτυχημένη διαδήλωση από καταβολής κόσμου», στημένος μ’ ένα άγραφο πλακάτ στη μνήμη του κεραυνοβολημένου από 24.000 βολτ συναδέλφου του. Ο Μάικ, που ονειρεύεται να πάει στην Ισπανία, συσκευάζει παγάκια και διαπιστώνει πως «γι’ ανθρώπους σαν κι εμάς τα όνειρα λιώνουν σαν τα παγάκια».

Η Νίκη υπόσχεται στον άντρα της ότι «κάτι θα γίνει, θα δεις, δεν παίρνουν έτσι τα σπίτια οι τράπεζες. Δεν είναι Αμερική εδώ». Πέντε συνταξιούχοι κάνουν ολονυκτία στην είσοδο ενός ιατρείου του ΙΚΑ κι ο αφηγητής ακτινογραφεί τα πράγματα που κουβαλάνε πάνω τους – σε αφθονία κουβαλάνε «φόβο και άγχος και αγωνία για τον χρόνο και την αρρώστια», αλλά και μίσος βαθύ για τον εαυτό τους «επειδή ήταν μικροί και ασήμαντοι». Ο Τάκης, με τη βοήθεια άφθονου τσίπουρου, θυμοσοφεί για τα δεινά της εργασίας: «Μέρα νύχτα βλέπω τσακισμένους απ’ τη δουλειά, κουρασμένους ανθρώπους φοβισμένους. Λες και δεν γίνεται πια να δουλέψεις χωρίς φόβο».

Ο Βασίλης παρηγορεί με ολονύχτιες αφηγήσεις και παραμύθια τη Λένα, που θέλει να πιστεύει πως είναι προσωρινή η διαμονή τους στην πνιγμένη στο μπετόν Νίκαια. «Να σε διώχνουν απ’ τη δουλειά είναι σαν κάταγμα», λέει ο Άρης, «στην αρχή δεν νιώθεις τίποτα… Ο πόνος κι ο φόβος έρχονται αργότερα, όταν κρυώσει το τραύμα». Ένας γέρος που πρόσφατα έχει θάψει τη γυναίκα του υποθέτει πως θα την έσωζε αν είχε λεφτά και διαπιστώνει: «Οι τράπεζες δεν το ’χουν πιάσει το νόημα. Έπρεπε να δίνουν καρκινοδάνεια». Κι ένας ακόμη αντιήρωας πνιγμένος στα χρέη, στους απλήρωτους λογαριασμούς, αλλά και στους απλήρωτους μισθούς του, αποφαίνεται πώς «το πιο τρομαχτικό πράμα είναι η δουλειά. Που περιμένεις κάθε δεκαπέντε και τριάντα να πληρωθείς. Που μετράς τη ζωή σε δεκαπενθήμερα».

ΟΠΩΣ ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΕΣΤΕ, δεν υπάρχει ίχνος σοσιαλιστικού ρεαλισμού σ’ αυτή τη σκοτεινή καταγραφή της «κατάστασης της εργατικής τάξης στον Πειραιά». Δεν υπάρχουν οι ευκολίες των συνθημάτων, των αναλύσεων, των εξωραϊσμών, των θετικών ηρώων, των χάπι εντ. Υπάρχει συμβιβασμός, θυμός, χαμηλή αυτοεκτίμηση και πάνω απ’ όλα φόβος.

«Γιατί τι νομίζετε ότι είναι ο μεγαλύτερος εχθρός του ανθρώπου; Ο θάνατος; Τα λεφτά; Όχι βέβαια. Ο φόβος. Αυτός είναι ο μεγαλύτερος εχθρός». Αυτό είναι η διαπίστωση ενός από τους ήρωες των 16 ιστοριών της κρυμμένης καθημερινότητας, αλλά είναι και η βασική ερμηνεία του σημερινού παράδοξου της σχεδόν κατατονικής αντίδρασης της κοινωνίας στη νέα πραγματικότητα της «ελεγχόμενης χρεοκοπίας» της χώρας. Η οποία υπόσχεται να γεμίσει με Περάματα και Κερατσίνια και Κοκκινιές όλα τα ανήσυχα θερμοκήπια της μεσαιοχώρας και να πυρπολήσει πολλές νησίδες επίπλαστης ευημερίας.

Στις ιστορίες του Χ. Οικονόμου υπάρχει μια αυθεντική απεικόνιση της εργασιακής και οικονομικής ζούγκλας που επικρατούσε ακόμη και π.Κ. (προ Κρίσης) στα χαμηλότερα στρώματα της ελληνικής κοινωνίας. Σκεφτείτε τι έχει να συμβεί αν η πολιτική ηγεσία πάρει τοις μετρητοίς την υπόδειξη του άρχοντος του ΔΝΤ Ντομινίκ Στρος-Καν, του επίσημου κοινοτικού επιτηρητή μας Όλι Ρεν και αρκετών άλλων εκπροσώπων της μονεταριστικής ορθοδοξίας περί «αποπληθωρισμού μισθών» ως μόνου μέσου θεραπείας της κρίσης του χρέους. Σκεφτείτε τι ιστορίες, όχι λογοτεχνικές, αλλά εφιαλτικά πραγματικές, θα γίνουν πρωτοσέλιδα, αν η ανεργία εκραγεί στο 15% ή στο 20% κι αν ο «μεταρρυθμιστικός» ολετήρας συνθλίψει τα τελευταία οχυρά της εργασίας: τις συμβάσεις, τα όρια απολύσεων, τη στοιχειώδη συνταξιοδοτική ασφάλεια, ένα ελάχιστο επίπεδο αξιοπρεπούς ζωής.

δημοσιεύτηκε εδώ

Μουντιάλ τέλος... Τουρνουά πινγκ πονγκ στη Στρούγκα!

ΤΟΥΡΝΟΥΑ PING PONG

ΣΤΗ ΣΤΡΟΥΓΚΑ

Το τουρνουά θα διοργανωθεί στο χώρο της στρούγκας

την πέμπτη και παρασκευή 8-9 Ιουλίου

από τις 6μμ έως τις 11μμ.

Οι παίχτες έχουν χωριστεί σε 5 ομίλους των 5 ατόμων και θα παίξουν όλοι με όλους μια φορά.

Προκρίνονται οι 2 πρώτοι κάθε ομίλου. Οι 10 εναπομείναντες θα σχηματίσουν 2 νέους ομίλους των 5 όπου και πάλι θα προκριθούν οι 2 πρώτοι από τον καθένα. Τελικά θα μείνουν 4 παίχτες οπού παίζοντας μεταξύ τους θα αναδείξουν τον νικητή.

Τα παιχνίδια των ομίλων θα παιχτούν στα 2 νικηφόρα σετ των 11 πόντων, εκτός του τελικού ομίλου όπου η νίκη θα κρίνεται στα 3 νικηφόρα σετ των 11.

Οι όμιλοι

Α όμιλος: Marathon ~Sogoku ~Agellos ~Τσιπούρ ~Τεο
------------------------------------------------------------------------------------
Β όμιλος: jurasic ~Μάκης ~Βαγγέλης ~Δημήτρης ~στελbar
------------------------------------------------------------------------------------
Γ όμιλος: Μαστορ ~ τατιbar ~ trivium ~ vag ~ ψηλός
-------------------------------------------------------------------------------------
Δ όμιλος: j.worker ~ tarifas ~Θωμάς ~αποκειπουδεντοπεριμένιους ~ νισκος
-------------------------------------------------------------------------------------
Ε όμιλος: adroid ~liakos ~ντινα ~berto ~ξάδερφος Τζίφος

O A και Β όμιλος θα ξεκινήσουν στις 6μμ. Οι όμιλοι Γ και Δ θα ξεκινήσουν περίπου στις 8. ο Ε όμιλος θα ξεκινήσει τελευταίος αλλά θα παιχτεί σε 2 τραπέζια.

Αν κάποιος παίχτης δεν έρθει δυστυχώς αποκλείεται. Αν πάλι κάποιος καθυστερήσει αποκλείεται, εάν έχει ολοκληρωθεί ο όμιλος του. Εάν δηλαδή έρθει και προλάβει το τελευταίο παιχνίδι του ομίλου του, θα παίξει σερί με όλους για να ολοκληρωθεί ο όμιλος.

Στόχος είναι την παρασκευή 9-7 να γίνουν οι 3 τελικοί όμιλοι .

Η επιτυχία του τουρνουά εξαρτάται από την συνεπεία και την παρουσία σας.

Ένας χρόνος στρούγκα!

Ένας χρόνος πέρασε από τότε που "για όλους τους λόγους του κόσμου", η Ανοιχτή Συνέλευση Κατοίκων Νέας Φιλαδέλφειας κατέλαβε το εγκαταλειμμένο δημοτικό κτίριο της Στρούγκας μετατρέποντάς το σε έναν ζωντανό αυτοδιαχειριζόμενο κοινωνικό χώρο, ένα χώρο ελεύθερης διασποράς ιδεών, πολιτικής δράσης, αυτομόρφωσης και ψυχαγωγίας.

Όλα συνεχίζονται...

Καλούμε όλους και όλες στις διήμερες εκδηλώσεις που διοργανώνονται αυτό το Σαββατοκύριακο στο χώρο της Στρούγκας, Δεκελείας 116:

Το Σαββατο 17 Απριλίου:
7.00μμ
θα προβληθεί ...χειροποίητη ταινία μικρού μήκους με θέμα "Ένας χρόνος κατειλημμένη Στρούγκα"

7.30μμ
Θα γίνει συζήτηση για την οικονομική κρίση με θέμα: "Πού πήγαν τα λεφτά; Πώς ζούμε έτσι;"


Την Κυριακή θα πραγματοποιηθούν παιδικές εκδηλώσεις:
Πρωινές:
στις 11πμ
Παιδικό εργαστήρι με αφήγηση παραμυθιού

στις 12.30 πμ
Θέατρο μαριονέτας με την ομάδα "Μπαρούτι στην άκρη της κλωστής"

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
βραδινές:
στις 8μμ
η ομάδα "Αστροναύτες" θα παρουσιάσει τη θεατρική διασκευή της "φάρμας των ζώων" του Τζώρτζ Όργουελ για παιδιά από 1 εώς 101 ετών...

Απόψε 6.30μμ στο Σύνταγμα για το Μάριο Ζ.

Προσπάθεια για οικονομική ενίσχυση του θύματος αστυνομικής-δικαστικής σκευωρίας, προφυλακισμένου εδώ και 25 ημέρες Μάριου Ζ.

Oύτε μια μέρα παραπάνω στη φυλακή!

το blog φίλων και αλληλέγγυων στο Μάριο με πληροφορίες για όλες τις δράσεις/εξελίξεις:
http://freemariosz.wordpress.com/

Κάλεσμα των αφγανών προσφύγων που "έπνιξαν" τα ΜΜΕ

φωτογραφία από τη χθεσινή συγκέντρωση στο σύνταγμα

Και το κείμενο του καλέσματος που "έπνιξαν" τα ΜΜΕ καθώς είχε πολλά ράμματα και για τη δική τους γούνα. Μία λέξη, αξιοπρέπεια:


Κάλεσμα συμπαράσταση σε ειρηνική και σιωπηλή διαμαρτυρία.

Επιλεγούμε να κάνουμε σιωπηλή διαμαρτυρία όχι επειδή δεν μας πονάει το άδικο και τραγικό χαμό τον αθώο συμπατριώτη μας με αυτόν τον τρόπο με τον όποιο ακριβός θα μπορούσε να είχε καταλήξει στο Αφγανιστάν εάν δεν είχε φύγει μαζί με την οικογένεια του.

Επιλεγούμε να κάνουμε σιωπηλή διαμαρτυρία όχι επειδή δεν μας εξοργίζει η κατάσταση της προσφυγιάς μας γενικά στη Ευρώπη και ειδικά στη Ελλάδα. Από τα πολλά μεσαιωνικά στρατόπεδα της συγκέντρωσης προσφύγων & μεταναστών που χρησιμοποιούνται για τον εγκλωβισμό των παιδιών μας και των οικογενειών μας μέχρι την καθημερινή κατασταλτική αντιμετώπιση μας στους δρόμους, στις πλατειές, στα σπίτια μας, στο αλλοδαπών και στις κρατικές υπηρεσίας για το μόνο «έγκλημα» μας που είναι η προσφυγιά.

Επιλεγούμε να κάνουμε σιωπηλή διαμαρτυρία ακριβός επειδή σεβόμαστε τον συνάνθρωπο μας που έχασε τη ζωή του διαμαρτυρόμενος από την κατάσταση που ζώσε μαζί με την οικογένεια του ως πρόσφυγες. Σεβόμαστε την οικογένεια του, ιδικά τη μητέρα του, μια γυναίκα που βιώνει το σοκ της τραγωδίας του γιου της και τη«πιθανή» τύφλωση της κορούλας της. Και τέλος σεβόμαστε τη μεγάλη εβδομάδα και το πασχαλινό γιορτινό περίοδο των συνάνθρωπων και των συμπολιτών μας στη χώρα που μας «φιλοξένει». Αυτά που αντίστοιχα δεν σεβάσθηκαν από τα εμπορικά ΜΜΕ εξευτελίζοντας κάθε ανθρωπινά αξιοπρέπεια και από τα κυβερνητικά όργανα καταπατώντας και παραβιάζοντας τα θεμελιωτή ανθρωπινά και προσφυγικά δικαιώματα.

Η οικογένεια Νατζαφί με τον τραγικό χαμό τον 15χρόνο γιο της και την «πιθανή» τύφλωση της 11χρονής κόρης της στην έκρηξη βόμβας στις 28ης Μαρτίου στα Πατήσια, προσθέτεται στη μάκρη λίστα των θυμάτων της Έλληνο-ευρωπαϊκής απάνθρωπης και κατασταλτικής πολίτικης εναντίων των οικονομικών και πολιτικών προσφυγών. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο νεαρός Αφγανός πρόσφυγας Χαμιντουλάχ σκοτώθηκε στην έκρηξη της βόμβας στα Πατήσια και η μικρή αδελφή του κιντύνευε να χάσει την όραση της εξαιτίας της έλλειψης το σύστημα άσυλο στη χωρά.

Και, για αυτό θεωρούμε ότι υπάρχουν πολιτικές ευθύνες και καλούμε τη κυβέρνηση να της αναλάβει, ώστε να προλάβει τέτοιες τραγωδίες των αθώων ανθρώπων. Αναρωτιόμαστε λοιπόν πως και ξαφνικά όλα τα υπουργία «ενδιαφερθήκαν» για τη συγκεκριμένη οικογένεια προσφέροντας δώρα και προσφορές με ψεύτικες υποσχέσεις(?) Ή μήπως προσπαθεί η κυβέρνηση με αυτόν τον τρόπο να καλύψει την μηδενική πολιτική της, που εκδηλώνεται καθημερινά με τις επιχειρήσεις σκούπας, απελάσεις, βασανιστήρια και τα κολαστήρια των κέντρων κράτησης προσφύγων και μεταναστών παντού κ.π.(?) Αναρωτιόμαστε επίσης πως και ξαφνικά για τα ΜΜΕ οι χθεσινοί «λαθρομετανάστες» έγιναν σήμερα προσφυγές (?).

Είμαστε προσφυγές του ενός εξαγομένου πολέμου και απαιτούμε όλα τα αυτονόητα δικαιώματα μας ως προσφυγές, συμφώνα με τις διεθνείς συνθήκες για τους προσφυγές. Τα όποια είναι: άσυλο για όλους τους προσφυγές, προστασία τις ζωές μας, στέγη για τις οικογένειες και για τα ασυνόδευτα ανήλικα παιδιά, ιατρική περίθαλψη για όλους κ.π. Και ζητάμε επίσης ·Να σταματήσει η κυβέρνηση να παίξει τη φιλανθρωπία αλλά να κάνει τα καθήκοντα της και τις υποχρεώσεις της απέναντι στους προσφυγές και μετανάστες. ·Να σταματήσει τα ορισμένα ΜΜΕ να ενοχλήσει την ταραγμένη και σοκαρισμένη οικογένεια στα νοσοκομεία και να σεβαστούν την κατάσταση της.

31/03/10 Αθήνα
Αφγανοί προσφυγές στη Ελλάδα

Χαμιντουλάν Ναζαφί

Το όνομα του 15χρονου αφγανού πρόσφυγα που δυο μήνες πριν συνελήφθη από την ιταλική αστυνομία επειδή έκανε το ταξίδι Πάτρα - Μπάρι (16 ώρες) μέσα σε βαλίτσα 42χρονου έλληνα δουλεμπόρου, δε το μάθαμε ποτέ. Ούτε την τύχη του.

Την τύχη ενός άλλου 15χρονου από την ίδια χώρα, που μάζεψε μια εγκληματικά παρατημένη βαλίτσα με εκρηκτικά (από τα σκουπίδια της ελληνικής κοινωνίας) σίγουρα τη μάθαμε.

[Κι επιτέλους: φτάνει πια με τα "15χρονος αφγανός" και "αλβανός κακοποιός" και "ρωσίδα ιερόδουλος" και "40χρονος πακιστάνος"!]

Χαμιντουλάν Ναζαφί τον έλεγαν και μακάρι να είχε κι αυτός την "τύχη" να μπει σε μιά βαλίτσα για κάπου μακριά από 'μας...

Καλωσήρθατε στη ΒΙΑ VAI - Νέα υπόθεση ξυλοδαρμού εργαζόμενης

Λάβαμε από το σωματείο Σερβιτόρων-Μαγείρων την παρακάτω καταγγελία για απειλή εργαζομένων και μελών σωματείου από ιδιοκτήτη αλυσίδας καφετεριών με πυροβόλο όπλο και κατόπιν άγριο ξυλοδαρμό εργαζόμενης από "αγνώστους". Σήμερα από τις 9.30 το πρωί υπάρχει κάλεσμα στο σωματείο (Λόντου 6 κ Μεσολογγίου), και κατόπιν διαμαρτυρία έξω από την καφετέρια VIA VAI CAFÉ που εργαζόταν η χτυπημένη γυναίκα (Σταδίου 3).

ΚΑΛΩΣΗΡΘΑΤΕ ΣΤΗ ΒΙΑ VAI…

Πρόσφατα, συναδέλφισσα, μέλος του σωματείου που επέστρεψε από νόμιμη ιατρική άδεια, απολύθηκε από το αφεντικό-ιδιοκτήτη της αλυσίδας καφετεριών VΙΑ VAI. Στις συναντήσεις που έγιναν με τους λογιστές της επιχείρησης, ώστε να τις αποδοθούν δεδουλευμένα, ένσημα και αποζημίωση, ο εργοδότης Στέλιος Καρέζος εμφανίστηκε προκλητικός απέναντι στην εργαζόμενη αλλά και στους εκπροσώπους του σωματείου, με αποκορύφωμα τη συνάντηση της 23ης Μάρτη, ημέρας που θα γινόταν ο τελικός διακανονισμός.

Ο Καρέζος, αφού αντιλήφθηκε -δυσφορώντας- τη μαζική παρουσία μελών του σωματείου, άρχισε να τραβάει φωτογραφίες με ψηφιακή κάμερα. Μετά από απαίτηση να σβήσει τις φωτογραφίες, σήκωσε την μπλούζα του κι επέδειξε το ΟΠΛΟ που έφερε στη ζώνη του. Η συνέχεια δόθηκε στο αστυνομικό τμήμα, όπου οι αστυνόμοι αφού κατέγραψαν το γεγονός «συνέστησαν» στην εργαζόμενη και τα μέλη του σωματείου να μην προβούν σε μηνύσεις, ώστε να μη δεχθούν αντιμήνυση από τον Καρέζο (ο οποίος περίμενε απ’ έξω) κι οδηγηθούν όλοι στο αυτόφωρο. Ο Καρέζος καθ’ όλη τη διάρκεια του περιστατικού επαναλάμβανε τη φράση «Τώρα μπλέξατε»...

Στις 24 Μάρτη αργά το απόγευμα, η συναδέλφισσα Κάρμεν Μ. δέχθηκε επίθεση από αγνώστους την ώρα που κατευθυνόταν στο σπίτι της. Τη χτύπησαν βάναυσα στο κεφάλι και την εγκατέλειψαν αιμόφυρτη και λιπόθυμη στην είσοδο του σπιτιού της. Το κίνητρο της επίθεσης δεν ήταν η ληστεία, καθώς όταν η Κάρμεν συνήλθε είχε πάνω της και τα χρήματα και το τηλέφωνό της.

Την κυβερνητική τρομοκρατία των οικονομικών μέτρων και της αστυνομικής καταστολής ακολουθεί χαμογελαστά η εργοδοτική τρομοκρατία της μείωσης μισθών, της ελαστικοποίησης των σχέσεων εργασίας και της τραμπούκικης συμπεριφοράς απέναντι σε όποιον/α επιλέγει να παλέψει συλλογικά για τα αυτονόητα (πλήρη ασφάλιση, ένσημα, αποζημιώσεις, αξιοπρέπεια). Το παραπάνω γεγονός έρχεται να προστεθεί στο μακρύ κατάλογο της εργοδοτικής αυθαιρεσίας απέναντι σε συνδικαλιστές βάσης το τελευταίο διάστημα και στους αναρίθμητους εργαζομένους που βιώνουν τέτοιες συνθήκες καθημερινά, τη στιγμή που οι ξεπουλημένοι συνδικαλιστές με τους παχυλούς μισθούς διοργανώνουν συνέδρια-φιέστες, προβάροντας το υπουργικό τους κοστούμι.

Συνέλευση Κυριακή 28 Μάρτη, 18:00, Πολυτεχνείο.

Λευτεριά στο Μάριο Ζ. τώρα!!

Πανώ που αναρτήθηκε στην κεντρική πλατεία της Νέας Φιλαδέλφειας (Πλ. Πατριάρχου)

Ο Μάριος συνεχίζει να βρίσκεται στις φυλακές κορυδαλλού με μόνο "ενοχοποιητικό" στοιχείο την ψευδομαρτυρία ενός ματατζή (παλιά τους τέχνη κόσκινο).

Το μόνο του "αδίκημα" είναι ότι ήταν παρών στην απεργιακή πορεία στις 11/3, ενάντια στη ληστρική επιδρομή στους μισθούς και στη ζωή μας...

Άμεση απελευθέρωση του Μάριου Ζ.
Τώρα!

Δικαστική-αστυνομική σκευωρία... Ξανά και ξανά!

Προφυλακίστηκε σήμερα ένας νέος άνθρωπος (βλ. φωτο) για την απλή συμμετοχή του στην απεργιακή πορεία της περασμένης Πέμπτης ενάντια στα νέα μέτρα.

Η προφυλάκισή του βασίστηκε σε κακουργήματα-κατασκευάσματα του γνωστού "κουκουλονόμου" και σε ψευδομαρτυρίες ματατζήδων, παρά το γεγονός οτι προσκομίστηκε στις δικαστικές αρχές -που υποτίθεται πως μας προστατεύουν από την αστυνομική αυθαιρεσία- άφθονο φωτογραφικό υλικό και βίντεο που αποδεικνύουν ότι ούτε επεισόδια γίνονταν εκείνη τη στιγμή στο σημείο της σύλληψης (πανεπιστημίου και σίνα), ούτε καπνοί και φωτιές, ούτε πέτρες στο οδόστρωμα, ούτε κουκούλα φόραγε ο άνθρωπος.




Θα μπορούσαμε να θυμηθούμε κι άλλα πρόσφατα ή παλιότερα ξεφτιλίκια (γιατί τα ξεφτιλίκια είναι πολλά και χάνονται στο χρόνο) της αστυνομικής δικαιοσύνης...

όπως η σύλληψη του κουκουλοφόρου με την πιτζάμα και η ιπτάμενη άσπρη τσαντα της ΕΛ.ΑΣ με τις μολότοφ


η μωβ τσάντα του διαδηλωτή (πίσω) και oι μαύρες τσάντες της ΕΛ.ΑΣ με τις μολότοφ



Η εκπαιδευμένη φονική ζαρντινιέρα της ΕΛ.ΑΣ κι ο επιτιθέμενος ζιου ζίτσου φοιτητής


και ίσως να ευθυμούσαμε για λίγο...

...αν αυτοί οι αλήτες δεν κατέστρεφαν ζωές...

(Περισσότερες πληροφορίες για τη σκευωρία ενάντια στο Μάριο Ζ., στο http://freemariosz.wordpress.com/)

Επείγον μήνυμα από Ανοιχτό Σχολείο Μεταναστών Πειραιά

φυλακές Άμφισσας

Ο Αλί Ακμπάρ, είναι μαθητής του Ανοιχτού Σχολείου Μεταναστών Πειραιά.

Το «μεγάλο του έγκλημα», είναι ότι εισήλθε παράνομα στη χώρα μας και καταδικάστηκε για αυτό, σε πέντε (5) μήνες φυλάκιση.

Κινδυνεύει να μεταφερθεί από τα κρατητήρια Πειραιά στις φυλακές της Aμφισσας, επειδή δεν έχει 2.877 ευρώ (δύο χιλιάδες οκτακόσια εβδομήντα επτά ευρώ), για να εξαγοράσει την ποινή του.

Όσοι/ες μπορείτε, βοηθήστε για να συγκεντρωθούν αυτά τα χρήματα.

Επικοινωνήστε με τον εθελοντή δάσκαλό του Στέργιο Ανδρεόπουλο
στο τηλέφωνο 6 9 4 3 1 0 7 0 8 4

ή με το μέλος της Επιτροπής Σπουδών, Χρήστο Αλεξανδρίδη
στο τηλέφωνο 6 9 3 7 7 3 0 1 7 0.



Παρακαλούμε δημοσιεύστε ή προωθήστε αυτό το μήνυμα!



Ευχαριστούμε

Ανοιχτό Σχολείο Μεταναστών Πειραιά

Σάββατο 13 Μαρτίου στη Στρούγκα: Ενάντια στον αποκλεισμό της Γάζας

Ένα χρόνο μετά τους ισραηλινούς βομβαρδισμούς στη Γάζα, ο αποκλεισμός των ελεύθερων-πολιορκημένων κατοίκων της συνεχίζεται και εντείνεται...

ΣΑΒΒΑΤΟ 13 ΜΑΡΤΙΟΥ 2010, 19:00

ΣΤΗ «ΣΤΡΟΥΓΚΑ»

(Δεκελείας 116, Νέα Φιλαδέλφεια)

Θα προβληθεί η ταινία

ΤΟ ΣΙΔΕΡΕΝΙΟ ΤΕΙΧΟΣ (2006) του Μωχάμετ Αλατάρ

Θα ακολουθήσει μια πρώτη παρουσίαση των στόχων της αποστολής:
«Ένα Καράβι για τη Γάζα»
Με τη συμμετοχή εκπροσώπων της πρωτοβουλίας

ΟΜΙΛΗΤΕΣ:

Πέτρος Γιώτης, Δημήτρης Πλιώνης

Τα κορίτσια μας βαράνε μόνους ή δυό δυό

Από δηλώσεις του υπουργού Δημόσιας Τάξης και Αυτοπροβολής Χρυσοχοΐδη χθες στο «Βήμα»:

«Ήταν προσωπική μου απόφαση να στείλω τα κορίτσια της ΕΛ.ΑΣ. μπροστά στους διαμαρτυρόμενους συνταξιούχους. Δεν έχουμε κανένα λόγο να ερχόμαστε σε σύγκρουση με τις κοινωνικές ομάδες που διαμαρτύρονται λόγω της οικονομικής κρίσης και ύστερα από τα μέτρα που εξαγγέλθηκαν»

Εδώ βλέπουμε τα δροσερά κορίτσια της αστυνομίας να περιποιούνται τους παππούδες...


φτου-φτου σας κορίτσαροι!

Συγκεντρώσεις σε όλες τις πόλεις της χώρας σήμερα.

Την κρίση να πληρώσουν η εκκλησία, οι τραπεζίτες, οι εφοπλιστές, μεγαλοεργολάβοι του δημοσίου, ιδιοκτήτες ΜΜΕ, μεγαλοξενοδόχοι, εργοστασιάρχες, πολιτικοί, κερδοσκόποι, τζογαδόδοι και λοιποί λεφτάδες...

τα γραφικά από το http://salata.wordpress.com/

Επειδή οι αγώνες δεν γίνονται με τηλεκοντρόλ...

ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ το απόγευμα συγκεντρωνόμαστε σε:

ΑΘΗΝΑ - ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ ΣΤΙΣ 18.00

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ - ΑΓΑΛΜΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ ΣΤΙΣ 18.00

ΠΑΤΡΑ - ΠΛΑΤΕΙΑ ΟΛΓΑΣ ΣΤΙΣ 18.30

ΗΡΑΚΛΕΙΟ - ΣΤΑ ΛΙΟΝΤΑΡΙΑ ΣΤΙΣ 19.00

ΚΑΒΑΛΑ - ΠΛΑΤΕΙΑ ΚΑΠΝΕΡΓΑΤΗ ΣΤΙΣ 18.00

ΒΟΛΟΣ - ΣΤΗ ΜΕΤΚΑ (ΝΕΑ ΙΩΝΙΑ) ΣΤΙΣ 17.30

ΑΓΡΙΝΙΟ - ΠΛΑΤΕΙΑ ΕΙΡΗΝΗΣ ΣΤΙΣ 19.00

ΓΙΑΝΝΕΝΑ - ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΣΤΙΣ 18.30

ΚΑΛΑΜΑΤΑ - ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΡΙΣΤΟΜΕΝΟΥΣ ΣΤΙΣ 19.00

ΣΠΑΡΤΗ - ΠΑΡΚΟ ΟΤΕ ΣΤΙΣ 18.00

ΚΑΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΠΟΛΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ:

Να βγούμε στο δρόμο...

Kαι "παγωμένοι" και δαρμένοι.

Από τη διαμαρτυρία για το πάγωμα των συντάξεων, πριν από λίγο έξω από το πρωθυπουργικό μέγαρο...

Και μια απεργία που ΔΕΝ κράτησε μιά μέρα...

Οι αιγύπτιοι ψαράδες της Νέας Μηχανιώνας απεργούν εδώ και δύο μήνες αντιδρώντας στη μείωση του μισθού τους στα 300-400 ευρω! Τόσα παίρνουν αυτοί οι άνθρωποι για να δουλεύουν σε απάνθρωπα ωράρια (μερικές φορές 24ωρο) και χωρίς ασφάλιση...

Η απεργία τους ξεκίνησε στις 6 Γενάρη και συνεχίζεται! Ζητούν να μην περάσουν οι μειώσεις του μισθού τους και να μπορούν να συμμετέχουν στον υπολογισμό του μερτικού που τους ανήκει.

Οι αντιδράσεις των ιδιοκτητών των αλιευτικών σκαφών μέχρι χθες ήταν όλες οι γνωστές (και όχι μόνο μια φορά):

-Απεργοσπαστικοί μηχανισμοί
-Απειλές απολύσεων
-Βιαιοπραγίες στις απεργιακές συγκεντρώσεις

Χθες προστέθηκε και μία ακόμα μέθοδος "συνετισμού" των μεταναστών ψαράδων:

-Εισβολές σε σπίτια και ξυλοδαρμοί απεργών από ομάδες αγανακτισμένων ιδιοκτητών...

Περισσότερα εδώ