ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑΤΙΚΟ ΠΑΙΔΙΚΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ

Την Πρωτομαγιά το απόγευμα ελάτε με τα παιδιά σας στο παιδικό εργαστήρι της Στρούγκας. Το εργαστήρι θα πραγματοποιηθεί από τις 5 το απόγευμα ως τις 9 το βραδάκι. Θα φτιάξουμε ανοιξιάτικες μολυβοθήκες (παπάκια, πασχαλίτσες, κουνελάκια).

ΧΑΡΙΖΟΥΜΕ-ΑΝΤΑΛΛΑΖΟΥΜΕ ΜΟΙΡΑΖΟΜΑΣΤΕ ΣΤΗ ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΜΑΣ!

Το τριήμερο της Πρωτομαγιάς η Κατάληψη Στρούγκα θα φιλοξενήσει ένα Χαριστικό και Ανταλλακτικό Παζάρι.

Η προσπάθεια αυτή γίνεται στα πλαίσια της δημιουργίας εναλλακτικών σχέσεων, ανταλλαγής και προσφοράς ρούχων και αντικειμένων, ένα όμορφο ''πάρε-δώσε'' χωρίς χρηματικό αντίτιμο ένας τρόπος ανταλλαγής, αλληλεγγύης και αλληλοβοήθειας.

Ξαναδίνουμε αξία (άλλο τιμή και άλλο αξία) στα πράγματα μας. Προσφέροντας κάτι το οποίο δεν έχει πλέον αξία για μας, αλλά είναι σε καλή κατάσταση, μπορεί να χρησιμοποιηθεί από κάποιον άλλον με μεγάλη χαρά. Παίρνουμε δωρεάν ό,τι χαρίζουν οι άλλοι και μας είναι χρήσιμο.

Το χαριστικό παζάρι δεν έχει για μας σκοπό τη φιλανθρωπία αλλά την επικοινωνία και την προσπάθεια εναντίωσης στην καταναλωτική μανία των ημερών.

ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑΣ

Τις μέρες που η εργατική αξιοπρέπεια χωλαίνει, ξεσαλώνουν οι φιέστες για την άνοιξη. Κι όμως ο Γορίλας είναι παρών με τρόπο που πλέον τρομάζουμε στ' αλήθεια.

Οι εργατικές κατακτήσεις που συνδέθηκαν με τη Πρωτομαγιά βρίσκονται σήμερα κάτω από τον οδοστρωτήρα της χρεοκοπημένης πολιτικής του μνημονίου. Κι εμείς αντί να παλεύουμε ξανά για τα εργατικά μας δικαιώματα, κρυβόμαστε ως συνήθως στο καβούκι του μίζερου μικροκαταναλωτισμού μας.

Έχουμε ξεχάσει ότι οι εργατικές κατακτήσεις του παρελθόντος που σήμερα ισοπεδώνονται, θεμελιώθηκαν στο αίμα των εργατών του Σικάγο του 1886, των εργατών της Θεσσαλονίκης του 1936, των εκτελεσμένων της κατοχικής Πρωτομαγιάς του 1944. Και παρακολουθούμε τις εξελίξεις ως θεατές από τα ξεπουλημένα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων.

Ας είμαστε ειλικρινείς, δεν υπάρχει κάτι να πανηγυρίσουμε σήμερα στη Πρωτομαγιά. Εκτός αν βάλουμε τα θεμέλια για μια καινούρια αρχή. Εκτός αν πετάξουμε στη θάλασσα τους απατεώνες εργατοπατέρες. Εκτός αν δώσουμε ξανά τις πολιτικές μάχες για τη κοινωνική δικαιοσύνη.

Τιμή στους νεκρούς της εργατικής τάξης.

Η Πρωτομαγιά δεν είναι πανηγύρι!

Συναυλία GARAGE - PUNK στη "Στρούγκα"

Παρασκευή 15/4
στις 9 το βράδυ

οι LIZARDS στη "Στρούγκα" - Δεκελείας 116

2 χρόνια αυτοδιαχειριζόμενη Στρούγκα: Συνεχίζουμε!

κλικ στην αφίσα για μεγέθυνση

2 χρόνια Αυτοδιαχειριζόμενος Κοινωνικός Χώρος «Στρούγκα»

«Ασε ν ’αλυχτάνε τα σκυλιά, το καραβάνι προχωράει…»

(ρητό της ερήμου)

Αναζητώντας τα νήματα που έφτασαν το καραβάνι μας έως σήμερα θα πρέπει να γυρίσουμε πίσω, στη νύχτα της 15^ης Δεκεμβρίου του 2008, όταν έπειτα από το κάλεσμα μιας χούφτας ανθρώπων-κατοίκων της περιοχής, δεκάδες άλλοι και άλλες ανταποκρίθηκαν. Μέσα σε λίγες ώρες και ύστερα για ολόκληρο το Δεκέμβρη της εξέγερσης, το Πνευματικό Κέντρο της Νέας Φιλαδέλφειας αποτέλεσε μια πολύχρωμη, φωτεινή και ζεστή εστία αντιπληροφόρησης και αντίστασης ενάντια στην δολοφονική επίθεση εναντίον του 15χρονου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου. Μια εστία που έγινε το σπίτι μας μέχρι και την τελευταία μέρα του Δεκέμβρη. Όμως η φωτιά δεν μπορούσε να σβήσει και έτσι μετά από εβδομαδιαίες συνελεύσεις που κράτησαν μήνες πήραμε την απόφαση να διεκδικήσουμε τη μόνιμη παρουσία μας στην περιοχή. Και τα καταφέραμε…

Το καταλάβαμε…

…Φτάσαμε αισίως στο πρωινό του Σαββάτου της 28^ης Μαρτίου του 2009, όπου ήρθαμε αντιμέτωποι με τη «δημοτική πρόνοια» που κρυβόταν πίσω από τα θολά τζάμια της πάλαι ποτέ ταβέρνας. Από εκείνο το πρωινό, ο πρώην σκουπιδότοπος, ο χώρος μόλυνσης, παρακμής και εγκατάλειψης που παρελάμβαναν και παρέδιδαν με τη σειρά τους οι εκάστοτε εξουσίες του δήμου –παρά το γεγονός ότι ήταν μπροστά στα μάτια τους- θα άλλαζε μια για πάντα. Χωρίς ταμπέλες προϋπολογισμών με ατέλειωτα μηδενικά, χωρίς «κολλητούς» εργολάβους και πολιτικούς παρατρεχάμενους. Μόνο χάρη στην ανιδιοτελή προσφορά (οικονομική, εργατική, καλλιτεχνική κ.α) ανθρώπων όλων των ηλικιών που είδαν ότι μέσα από διαδικασίες αυτοδιαχείρισης και αυτοοργάνωσης μπορούσαν να κάνουν πράξη το σύνθημα «Αν δεν υπάρχουν ελεύθεροι χώροι, θα τους δημιουργήσουμε εμείς». Από τότε οι μέρες που κυλούσαν έφερναν νέα χρώματα, νέες μουσικές και η «Στρούγκα» ξεκίνησε να γράφει μια νέα ιστορία μνήμης για όλους μας, «μια γέννα που όλο την περιμέναμε κι όλο κινούσε να ‘ρθει…».

Αν σήμερα απευθυνόμαστε με ένα δημόσιο κείμενο προς τους κατοίκους της περιοχής δεν το κάνουμε για να επιβεβαιώσουμε τον «μικρό μας θρίαμβο» αλλά γιατί βρίσκουμε την ευκαιρία της επετείου των 2 χρόνων για να μιλήσουμε για τους μικρούς και τους μεγάλους συμβολισμούς που νοηματοδοτεί η έως τώρα πορεία μας. Συμβολισμοί που ξεκινούν ακόμα από την ίδια την χωροταξική θέση της κατάληψης: Πάνω στην εμπορευματική έρημο της οδού Δεκελείας, ακριβώς απέναντι από την γυάλινη μπετόν παραφωνία του Δημαρχείου, στην καρδιά της πόλης, ή μάλλον του μεγάλου χωριού μας…

Γιατί η Στρούγκα είναι το στέκι της γειτονιάς, μια όαση… στη μέση της ερήμου…Στην έρημο, όμως, κανένας δεν μπορεί να επιβιώσει μόνος του, καραδοκούν κίνδυνοι κι ο οδοιπόρος μπορεί να χαθεί. Έτσι, μέσα από αυτό το ταξίδι, γνωριστήκαμε άνθρωποι μέχρι χθες ξένοι μεταξύ τους, μάθαμε να συναντιόμαστε σα γείτονες και όχι σα πελάτες, προσπαθήσαμε κι ακόμα προσπαθούμε να συζητούμε ισότιμα, δίχως εγωιστικούς ανταγωνισμούς, φιλοδοξίες, επάρσεις και αδιαφιλονίκητες αλήθειες του καθένα από μας. Αναδύθηκαν αξίες όπως η συντροφικότητα, η αλληλεγγύη, η αξιοπρέπεια, κι ο αλληλοσεβασμός έγιναν οι φάροι που μπορούν να φωτίσουν τους επόμενους προορισμούς μας: Από την προστασία κι ελεύθερη χρήση των δημόσιων χώρων, την επικοινωνία με όσο δυνατό περισσότερα κομμάτια του κοινωνικού ιστού της γειτονιάς, την αυτοδιαχείριση και τον αυτοκαθορισμό μας, μέχρι την απελευθέρωση του νου και τη διεκδίκηση της ίδιας μας της ζωής.

Η Στρούγκα ανήκει σε όλους!

Συνεχίζουμε, όμως, να αρνούμαστε κάθε ιδιοκτησιακή αντίληψη της Στρούγκας. Σε αυτά τα δύο χρόνια, η Στρούγκα ήταν ανοιχτή σε όσους θέλησαν να εκφραστούν μέσα της. Έτσι άνοιξε τις πόρτες τις σε συναυλίες μαθητικών και άλλων συγκροτημάτων, κινηματογραφικές προβολές, εκδηλώσεις αλληλεγγύης και οικονομικής ενίσχυσης σε διωκόμενους αγωνιστές και συλλογικά εγχειρήματα, μικρές και μεγάλες γιορτές, συζητήσεις για διάφορα κοινωνικά ή πολιτικά ζητήματα, συνελεύσεις και γενικώς ο, τι προλαβαίναμε και αντέχαμε να υποστηρίξουμε σε μια καθημερινή πραγματικότητα που μας καταπιέζει όλο και περισσότερο με αγωνίες και άγχος για την επόμενη μέρα. Το κυριότερο όμως για μας είναι ότι η Στρούγκα γίνεται φιλόξενη κάθε Τρίτη βράδυ για όποιον/α έρθει να εκθέσει τον προβληματισμό, την κριτική, την επιθυμία, τη διαθεσιμότητά του. Μια διαδικασία που έχει αναδείξει το εγχείρημα της Στρούγκας και την ανοιχτή συνέλευση κατοίκων της Νέας Φιλαδέλφειας ως τον μοναδικό ζωντανό πνεύμονα διαλόγου, οργάνωσης και δράσης σε όλη την περιοχή.

Από την άλλη, δεν πετάμε στα σύννεφα. Ξέρουμε ότι η συγκυρία της εποχής μας προτάσσει το homo homini lupus (ο άνθρωπος για τον άνθρωπο είναι λύκος). Ειδικά, σήμερα, στην απογείωση της εκμετάλλευσης όλων εμάς που φτιάχνουμε με τα χέρια μας τον κοινωνικό πλούτο, με τη λεηλασία των εργατικών και ασφαλιστικών μας δικαιωμάτων, το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, την τελειωτική επίθεση των πλουσίων εις βάρος των αδυνάτων με τη μορφή «μνημονίων 1,2,3,4…»

Θα συνεχίζουμε όμως να αναζητούμε τη ζεστασιά της στέγης των πολλών, της αλληλεγγύης και της αγωνιστικότητας που έως τώρα μάς οδήγησαν μέχρι την συμβολή των οδών Δεκελείας και Επταλόφου και στο μικρό «θαύμα της Στρούγκας».

…Ακούσαμε το τραγούδι της θάλασσας και πλέον δεν μπορούμε να κοιμηθούμε. Και μέσα στην αγρύπνια μας, διαπιστώσαμε πως «Κανένα πρόβατο δε σώθηκε βελάζοντας…»

Είμαστε εδώ, όπως ήμασταν πάντα, για όλους τους λόγους του κόσμου…

Ανοιχτή Συνέλευση Κατοίκων Νέας Φιλαδέλφειας
Αυτοδιαχειριζόμενος Κοινωνικός Χώρος «Στρούγκα»
Μάρτης 2011

Εκδηλώσεις "γειτονικής συνεύρεσης" με αφορμή τα 2 χρόνια της "Στρούγκας":

Παρασκευή 8/4/11 στις 20:00

Ανοιχτή συζήτηση με θέμα:
"ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΜΕΧΡΙ ΤΟ 2023
μια Οδύσσεια χωρίς Ιθάκη"

~

Σαββάτο 9/4/11 στις 20:00

ΘΕΑΤΡΟ
Οι "αδέσποτες σκύλες" παρουσιάζουν:
"Το βαλς των βρώμικων δρόμων νο.2"

~

Κυριακή 10/4/11

-στις 10.30 Παιδικό εργαστήρι (Φυτεύουμε σπόρους)

-στις 11.30 Παιδική παράσταση κουκλοθέατρου από την ομάδα "Φτου ξελευθερία!"
"Όταν η κόκκινη κλωστή χάθηκε στο δάσος"

-στις 13.30 "Κουζίνα της γειτονιάς"
Φέρνουμε φαγητό από το σπίτι και τρώμε με παρέα...

Επίθεση φασιστών στο "Παπουτσάδικο" (χαϊδάρι)

Παπουτσάδικο, στο Xαϊδάρι

(σ.σ. Το παπουτσάδικο είναι ένα παλιό εργοστάσιο παπουτσιών που κατελήφθη πρόσφατα, στις 19 Μάρτη, από κάτοικους της περιοχής Χαιδαρίου με σκοπό τη δημιουργία χώρου έκφρασης, προβληματισμού και δράσης... Αντιγράφουμε από το μπλογκ της συνέλευσης Χαιδαρίου)

"Δολοφονική επίθεση με εμπρηστικό μηχανισμό δέχθηκε η συνέλευση της κατάληψης του εργοστασίου παπουτσιών, το βράδυ (περί τις 9.45 μ.μ.) της Kυριακής 3 Aπριλίου, στο Xαϊδάρι, ευτυχώς χωρίς κανέναν τραυματισμό.

Tραμπούκοι φασίστες περνώντας με μηχανάκι πέταξαν τον εμπρηστικό - εκρηκτικό μηχανισμό ανάμεσα στους συντρόφους που εκείνη την ώρα είχαν συνέλευση στο προαύλιο. H καθυστέρηση της ανάφλεξης έδωσε χρόνο στους συντρόφους να σκορπίσουν και να μην έχουμε θύματα. Mόνο μια τσάντα συντρόφισσας και μια καρέκλα κάηκαν.

Eίναι σαφές ότι οι μηχανισμοί του παρακράτους και του κράτους θέλουν να τρομοκρατήσουν τις δεκάδες νεολαίων και εργαζομένων που συμμετέχουν στην διαμόρφωση του εγκαταλειμμένου από το δήμο παλιού εργοστασίου σε ένα ανοικτό κοινωνικό χώρο πολιτικής και πολιτιστικής δημιουργίας και δράσης. Eπίσης θέλουν να σπείρουν φόβο στο λαό της περιοχής που από την πρώτη στιγμή είδε πολύ ευνοϊκά την κατάληψη και ανάπλαση ενός χώρου που η εγκατάλειψη τον είχε μετατρέψει σε χώρο μόλυνσης.

Oι φασίστες τρομοκράτες δεν μας φοβίζουν – μας εξοργίζουν.

Kαλούμε το λαό του Xαϊδαρίου και όλους τους σκεπτόμενους ανθρώπους να απομονώσουν του ναζιστές νοσταλγούς του Xίτλερ και τους ιθύνοντες που τους κατευθύνουν.

Φασίστες στις τρύπες σας!"

Κατάληψη Παπουτσάδικου Xαϊδάρι - 3/4/2011
http://stekipounentes.wordpress.com/